اعمال قبل از حج

اعمال قبل از حج
خلاصه

وقتي كه اراده حج مي كند، مستحب و لازم است مسايلي را مد نظر قرار دهد از آن جمله : 1ـ رضايت پدر و مادر را حاصل كند. 2ـ قرض خود را ادا كند و يا از طلب كار اجازه بگيرد. 3ـ با شخصي عالم و عاقل و خير خواه براي وقت حركت مشورت كند.

6 5 00

وقتي كه اراده حج مي كند، مستحب و لازم است مسايلي را مد نظر قرار دهد از آن جمله :

1ـ رضايت پدر و مادر را حاصل كند.

2ـ قرض خود را ادا كند و يا از طلب كار اجازه بگيرد.

3ـ با شخصي عالم و عاقل و خير خواه براي وقت حركت مشورت كند.

4ـ موافق دستور سنت استخاره كند، طريقش آنكه با طهارت كامل دو ركعت نماز خالصاً لله ادا كرده، در ركعت اول فاتحه و كافرون و در ركعت دوم فاتحه و اخلاص تلاوت نموده، پس از سلام دستها را بالا آورده اين دعا را بخواند:

«اَللّهُمَّ اِنِّيْ اَسْتَخِيْرُكَ بِعِلْمِكَ وَ اَسْتَقْدِرُكَ بَقُُدْرَتِكَ وَ اَسْاَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيْمِ فَاِنَّكَ تَقْدِرُ وَ لََا اَقْدِرُ وَ تَعْلَمُ وَ لَا اَعْلَمُ وَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوْبِ اَللَّهُمَّ اِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ اَنَّ هَذَا الْاَمْرَ خَيْرٌ لِّيْ فِيْ دِيْنِيْ وَ مَعَاشِيْ وَ عَاقِبَةِ اَمْرِيْ فَاقْدِرْهُ لِيْ وَ يَسِّرْهُ لِيْ ثُمَّ بَارِكْ لِيْ فِيْهِ وَ اِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ اَنَّ هَذَا الْاَمْرَ شَرٌّ لِّيْ فِيْ دِيْنِيْ وَ مَعَاشِيْ وَ عَاقِبَةِ اَمْرِيْ فَاصْرِفْهُ عَنِّيْ وَاصْرِفْنِيْ عَنْهُ فَاقْدِرْلِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ اَرْضِنِيْ بِهِ».

«خدايا! براستي كه من با علم تو طلب خير مي كنم و با قدرت تو طلب قدرت مي كنم و خواستار فضل و بخشش گسترده تو هستم؛ چون تو مي تواني و من نمي توانم و تومي داني و من نمي دانم و تو داناي غيبهايي. خدايا! اگر مي داني كه اين كار براي من در دين و زندگي و عاقبت كارم خير است آن را برايم مقدر و آسان نما و سپس برايم در آن بركت ده و اگر مي داني كه اين كار برايم در دين و زندگي و عاقبت كارم شرّ است آن را از من دور كن و مرا از آن باز دار و برايم خير را هر جا كه باشد مقدر نموده و به آن راضي نما».

5 ـ از گناهان صغيره و كبيره توبه كند.

6 ـ رد مظالم نمايد.

7ـ با هر كس خصومتي دارد از وي حلاليّت بخواهد.

8ـ زاد و راحله (توشه و مرکب مناسب سفر) از مال حلال به دست آورد؛ زيرا از نفقه حرام اگر چه فرض ساقط مي گردد ولي به معرض قبول نمي رسد تا ثوابي بر آن مترتب شود.

9ـ رفيق نيك اختيار كند.

10ـ نيت خود را از هرگونه فخر و ريا و تجارت پاك نمايد و خود را براي حج خالص گرداند.

11ـ در صورت امکان، حركت خود را به روز پنجشنبه يا دوشنبه اندازد.

12ـ با خويشان و خانواده خود خداحافظی كند و به خانه هر يك رفته، حلاليّت بخواهد.

13ـ وقت خروج در منزل و بيرون به اندازه وسعت خويش صدقه بدهد.

14ـ در خانه دو ركعت نماز خالصاً لله ادا كند.

15ـ حين حركت از خانه اين دعا را بخواند:

اَللَّهُمَّ اِنِّيْ اَعُوْذُ بِكَ مِنْ اَنْ اَضِلَّ اَوْ اُضَلَّ اَوْ اَزِلَّ اَوْ اُزَلَّ اَوْ اَظْلِمَ اَوْ اُظْلَمَ اَوْ اَجْهَلَ اَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ. اَللَّهُمَّ اَنْتَ الصَّاحِبُ فِي السَّفَرِ وَ الْخَلِيْفَةُ فِيْ الْاَهْلِ. اَللَّهُمَّ اِنِّيْ اَعُوْذُ بِكَ مِنَ الضَّيْعَةِ فِي السَّفَرِ وَ الْكَآبَةِ فِي الْمُنْقَلَبِ. اَللَّهُمَّ اقْبِضْ لَنَا الْاَرْضَ وَ هَوِّنْ عَلَيْنَا السَّفَرَ.

16ـ به در خانه كه رسيد پاي بيرون نهاده:

بِسْمِ اللهِ تَوَكَّلْتُ عَلَي اللهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ اِلَّا بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيْمِ. را گفته، آيت الكرسي شريف را بخواند.

17ـ تا درِ منزل سوره قريش و قدر بخواند.

18ـ مسجد محل را به دو ركعت نماز، وداع كند.

19ـ وقت سوار شدن سه مرتبه «بسم الله، الله اكبر» گفته و دعای سفر را بخواند:

سُبْحَانَ الَّذِيْ سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِيْنَ وَاِنَّا اِلَي رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُوْنَ. اَللَّهُمَّ اِنَّا نَسْألُكَ فِيْ سَفَرِنَا هَذَا الْبِرَّ وَالتَّقْوَي وَ مِنَ الْعَمَلِ مَا تَرْضَي. اَللَّهُمَّ هَوِّنْ عَلَيْنَا سَفَرَنَا هَذَا وَ اطْوِ عَنَّا بُعْدَهُ اَللَّهُمَّ اَنْتَ الصَّاحِبُ فِي السَّفَرِ وَ الْخَلِيْفَةُ فِي الْاَهْلِ. اَللَّهُمَّ اِنِّي اَعُوْذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِالسَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمَنْظَرِ وَ سُوْءِ الْمُنْقَلَبِ فِي الْمَالِ وَ الْاَهْلِ.

20ـ به هر شهر و قريه كه رسيد: «اَللَّهُمَّ اِنِّي اَسْاَلُكَ مِنْ خَيْرِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ وَ خَيْرِ اَهْلِهَا وَ خَيْرِ مَا فِيْهَا وَ اَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ هَذِهِ الْقَرْيَةِ وَ شَرِّ اَهْلِهَا وَ شَرِّ مَا فِيْهَا» را بخواند.

21ـ به هر منزلي كه فرود آيد:

رَبِّ اَنْزِلْنِيْ مُنْزَلاً مُّبَارَكًا وَّ اَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِيْنَ بِسْمِ اللهِ تَوَكَّلْتُ عَلَي اللهِ اَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ كُلِّهَا مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَذَرَاَ وَ بَرَاََ سَلَامٌ عَلَي نُوحٍ فِي الْعَالَمِيْنَ. اَللَّهُمَّ اَعْطِنَا خَيْرَ هَذَا الْمَنْزِلِ وَ خَيْرَ مَا فِيْهِ وَاكْفِنَا شَرَّهُ وَ شَرَّ مَا فِيْهِ. را بگويد.

22ـ به وقت كوچ از هر منزلي:

 اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِيْ عَافَانَا فِي مُنْقَلَبِنَا وَ مَثْوَانَا. اَللَّهُمَّ كَمَا اَخْرَجْتَنَا مِنْ مَنْزِلِنَا هَذَا سَالِمِيْنَ بَلِّغْنَا غَيْرَهُ آمِنِيْنَ.   را زمزمه كند.

23ـ به وقت پيش آمدن شب:

 يَا اَرْضُ! رَبِّيْ وَ رَبُّكِ اللهُ اَعُوْذُ بِاللهِ مِنْ شَرِّكِ وَ شَرِّ مَا فِيْكِ وَ شَرِّ مَا يَدُبُّ عَلَيْكِ وَ اَعُوْذُ بِاللهِ مِنْ شَرِّ اَسَدٍ وَ اَسْوَدَ وَ مِنَ الْحَيَّةِ وَ الْعَقْرَبِ وَ مِنْ سَاكِنِ الْبَلَدِ وَ وَالِدٍ وَّ مَا وَلَدَ. را بگويد.

24ـ  در سحرگاهان:

 سَمِعَ سَامِعٌ بِحَمْدِاللهِ وَ حُسْنِ بَلَائِهِ عَلَيْنَا رَبَّنَا صَاحِبْنَا وَ اَفْضِلْ عَلَيْنَا عَائِذًا بِاللهِ مِنَ النَّارِ. را بخواند.

25ـ تقوي و پرهيزگاري: بايد شخص حاجي بداند كه بهترين توشة سفر حج، تقوي و پرهيزگاري است. خداوند(ج) در مورد سفر حج مي فرمايد:

«وَ تَزَوَّدُوْا فَاِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَی»

«با خود توشه برداريد و يقيناً كه بهترين توشه تقوي و پرهيز از گدائي است».

26ـ انتخاب امير: تعداد همراهان چه زياد باشد و چه كم (حتی سه نفر)، و سفر خواه كوتاه باشد و خواه دراز بايد به اتفاق همديگر شخصي را كه عالم و با تقوي باشد به عنوان امير سفر خود تعيين نمايد. اگر اين چنين شخصي در بين شما وجود نداشت كس ديگري را كه مناسب تر باشد انتخاب نمايد. تعيين امير به سفر علاوه از فوايد دنيوي يك امر شرعي مي باشد و از سنتهاي سفر است.

27ـ گذشت و همكاري با همه كس صفت نيك و پسنديده اي است ولي در سفر حج لازم تر است. اضافه بر آن شخص حاجي بكوشد تا از دل آزردن و خورده گيري و سر و صدا با همراهان پرهيز كند و از هيچ نوع كمك و همكاري به همراهان خود دريغ نورزد.

28ـ دعاي وداع: مستحب است كه شخص پيش از خارج شدن به حج با اقوام و دوستان خود وداع و از ايشان بخشش خواهد و در حين وداع چنين گويد: اَسْتَوْدِعُكُمُ اللَّهَ الَّذِيْ لَا تُضَيِّعُ وَدَائِعَهُ.

 «شما را به آن خداوند به امانت مي سپارم كه امانتش را ضايع نمي کند».

 و هم مستحب است كه شنونده در جوابش بگويد: اَسْتَوْدِعُ اللهَ دِيْنَكَ وَ اَمَانَتَكَ وَ خَوَاتِمَ عَمَلِكَ.

 «دين تو را و مال و عيال تو را و خاتمة اعمال تو را به خداوند پاك مي سپارم».

احكام سفر

سفر داراي احكام خاص خود است كه نسبت به حالتی که مقیم هستیم در بسياري موارد فرق مي كند و مهمترين احكام سفر به شرح زير مي باشد:

1- در مسافرت هايي كه حدود 78كيلومتر و بيشتر از آن است شخص بايد نمازهاي چهار ركعتي را دو ركعت بخواند.

2- نمازهاي سه و دو ركعتي را بدون تغییر ادا کند.

3-  سنّت است كه نمازهاي سنت  مؤكده  را به طور كامل ادا نمايد.

4- در مذهب احناف جمع بين دو نماز در دو جاي جواز دارد:

الف ـ روز عرفه در عرفات، بين نماز ظهر و عصر

ب ـ شب عيد قربان در مزدلفه بين نماز مغرب و عشاء ، با شرط هايي كه در اين كتاب در جايش گفته مي شود.

5- اگر وقت نماز شد و شخص هنوز در وطنش بود و مسافرت را آغاز  نكرده بود، لازم است كه نماز را كامل ادا كند.

6- اگر به اول وقت مسافر بود و پيش از فوت وقت نماز به خانه رسيد بايد آن نماز را كامل ادا نمايد.

7- مسافر اگر به مقيم اقتدا كند بايد نماز را كامل ادا كند.

8- مقيم اگر به مسافر اقتدا كند، مسافر بايد نمازش را كوتاه خواند و مقيم بعد از سلام مسافر که امام شده، نمازش را كامل ادا نمايد.

9- خوردن روزه در سفر براي مسافر جايز است. و اگر در سفر برايش زحمتي نمي باشد گرفتن روزه بهتر است.

10- اگر شخصي بعد از طلوع از خانه خود بيرون شود بايد اين روز را روزه بگيرد و در بقيه روزها مختار است.

11- شخصي كه به سفر رفت تا برگشتن در همه احكام حكم مسافر را دارد، مگر كه 15 روز يا بيشتر از آن نيت اقامت كند.

دیدگاه کاربران
(مورد نیاز)
(مورد نیاز)