دنیا محل زراعت است
خداوند متعال آدمی را مهمل نیافریده و به طور او نگذاشته تا هر چه داند بکند و موافق هوای نفس و خواهش طبیعت زندگانی نماید،دنیا محل زراعت است، در وقت زراعت به عیش پرداختن و به لذات فانیّه غیرمرضیه ساختن، خود را از عیش ابد مرضی بازداشتن است.
🔸 خداوند متعال آدمی را مهمل نیافریده و به طور او نگذاشته تا هر چه داند بکند و موافق هوای نفس و خواهش طبیعت زندگانی نماید،
🔸 به اوامر و نواهی او را مکلف ساخته است و به تکالیف گوناگون مخاطب گردانیده، پس انسان را چاره نیست به غیر از اینکه به مقتضای آن زندگی نماید و هوای نفس و طبیعت را که بر خلاف آن باشد، بگذارد،
🔸 و اگر چنین نکند مورد سخط و غضب مولای حقیقی شود و مستحق عذاب و انواع عقوبات گردد.
🔸 خوشا وقت و حال آنانی که کمر همت را در خدمت مولا حقیقی چُست بربستند و به جمیع همت در کسب مراضی او کشیده.
🔸 دنیا محل زراعت است، در وقت زراعت به عیش پرداختن و به لذات فانیّه غیرمرضیه ساختن، خود را از عیش ابد مرضی بازداشتن است.
🔸 عقل دوراندیش آن را باور ندارد و لذات باقیه مرضیه را گذاشته، فریفته لذات فانیه مبغوضه نگردد.
📚 #مکتوبات_معصومیه ، جلد دوم، مکتوب۱۱
