بسمه تعالی
اَلا اِنَّ اَولِیاءَ اللّٰهِ لا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنُون
اولیا را هست قدرت از الٰه
تیر رفته باز گرداند ز راه
خداوند تعالی انسان را برای عبادت و معرفت خود آفرید واز میان انسانها انبیاء را برگزید تا بشریت را از ضلالت نجات و به شاهراه فلاح و رستگاری که همان خداشناسی است برسانند. پس از انبیاء علیهم السّلام این مسئولیت مهم و بزرگ به علماء باللّٰه که تابعان حقیقی ایشان بودند واگذار شد و این بزرگواران در این عرصه با جهاد و قلم و حرکت، جانفشانیها نمودند که تاریخ، خود بیانگر نقش هدایت ایشان است. از میان طرق حقّه‌ی تصوّف، طریقه مبارکه نقشبندیه بالخصوص نقشبندیه مجددیه است که سهم بسزایی در هدایت و روشنگری انسانها داشته و دارند
شیرمردان بزرگی در این طریق مبارک خدمت کردند که هر کدامشان در هر عصر، بخوبی وظیفه‌ی خود را به اتمام رساندند. تا اینکه بعد از حضرات خاندان مجددی، این امانت گرانقدر به عاشق اللّٰه، محبوب اللّٰه، حضرت مولانا شاه امان اللّٰه رحمة اللّٰه علیه رسید. ایشان آفتابی عالم تاب بودند که تمام عالم از شور و عشق و گرمی شان مستفیض و به دریای معرفت وصل شدند. به علّت اخلاص بی نهایت و عشق بی مثال حضرت شاه امان اللّٰه صاحب دعای این بزرگوار در مورد اولادشان نیز مقبول درگاه حق گردید. پس از آن حضرت، فرزندان گرامی شان هر یک به دعوتگری بزرگ تبدیل گردیدند که هر کجا قدم می گذاشتند باران رحمت خداوندی نازل می‌شد. هر کدام، لشکری از لشکرهای خداوند بودند که تمام همّتشان در زندگی، وظیفه انبیاء یعنی هدایت را انتخاب و خالصانه در این عرصه، خدمت و جهاد نمودند
از میان این بزرگواران می‌توان به عالم ربانی، عارف سبحانی، حضرت حاج سیّد عبد القدیر ابن شهید، حضرت سید بهاء الدین ابن مولانا شاه غوث محمد رحمة اللّٰه علیهم اجمعین اشاره نمود که عمر گرانمایه خود را صرف خدمت به دین و مخلوق خدا نمودند و این وظیفه‌ی خطیر را به نحو احسن تا آخرین لحظات عمر مبارک، ادامه دادند
پس از شهادت پدر بزرگوارشان با اصرار زیاد مریدان و مخلصان آن خاندان شریف، قدم در عرصه ارشاد گذاشتند و همچون اجداد بزرگوار خویش این مسئولیت عظیم را بهعده گرفته و به سرانجام رساندند
ایشان شخصی بزرگوار با خلق و خوی محمّدی صلّی اللّٰه علیه و سلّم و صاحب علم، حِلم و کمالات بودند. بسیار متواضع و فروتن، در مقابل مخلوق خدا بسیار دلسوز و مهربان بودند. دائما در سفر بین مریدان و مخلصان بوده و در هدایت و ارشاد مردم حریص بودند و تا می‌توانستند به مستضعفان و درماندگان کمک کرده و غالباً برای رستگاری بشریت، در پیشگاه خالق یکتا دست به دعا بودند
شعار حضرات نقشبندیه - دست به کار و دل به یار - را همیشه یادآوری و لحظه ای از ذکر و یاد باری‌تعالی غافل نبودند و در مدت زندگی پربرکتشان انسانهای بسیاری را به مقصد اصلی - که همان معرفت ذات پاک است - رساندند و لحظه‌ای در این زمینه آرام و قرار نداشتند
سرانجام پس از عمری جانفشانی و خدمت، از این جهان فانی رحلت و به حق پیوستند و امتی را داغدار نمودند
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
