توسل مشروع داریم و توسل ممنوع: برای توسل ممنوع توسل مشرکین به بتها یا به ملائکه یا به حضرت عیسی(ع) را به عنوان مثال ذکر کرده اند و ممنوعیت این نوع توسل از این نظر بود که آن ها بت ها یا ملائکه یا حضرت عیسی(ع) را مثل خدا تأثیرگذار می دانستند، این نوع توسل در نزد همه ی یکتا پرستان، حرام و شرک است. .
توسل مشروع داریم و توسل ممنوع: برای توسل ممنوع توسل مشرکین به بتها یا به ملائکه یا به حضرت عیسی(ع) را به عنوان مثال ذکر کرده اند و ممنوعیت این نوع توسل از این نظر بود که آن ها بت ها یا ملائکه یا حضرت عیسی(ع) را مثل خدا تأثیرگذار می دانستند، این نوع توسل در نزد همه ی یکتا پرستان، حرام و شرک است. در نتیجه انسان را از اسلام خارج می کند.
اما توسل مشروع!
1) امام ترمذی و ابن ماجه از عثمان بن حنیف رحمهم الله روایت می کنند که مردی نابینا نزد پیغمبر صلی الله علیه و سلّم آمد و گفت: برایم از خدا بخواه که عافیتم دهد. پیغمبر صلی الله علیه و سلّم فرمودند: اگرمی خواهی برایت دعا می کنم و اگر می خواهی صبر کنی آن برایت بهتر است. مرد نابینا گفت: برایم دعا کن. رسول الله صلی الله علیه و سلّم به او امر فرمود: برود وضوئی خوب بگیرد و این دعا را بخواند: (اللهم انی اسالک و اتوجه الیک بنبیک محمد صلی الله علیه و سلّم نبی الرحمه. یا محمد انی توجهت بک الی ربی فی حاجتی هذه لتقضی لی اللهم فشفعه فی). معنی: خداوندا! به راستی من از تو می خواهم و به وسیله ی پیغمبرت محمد صلی الله علیه و سلّم که پیغمبر رحمت است به تو روی می نمایم. یا محمد(ص) همانا من به وسیله ی شما به سوی پروردگارم روی نهادم برای حصول آرزویم تا برآورده شود.
سؤال: اگر (یامحمد) شرک است، پس چرا حضرت محمد صلی الله علیه و سلّم به مرد نابینا گفت: میانه ی دعایت(یامحمد) بگو. خوانندگان محترم توجه دارند که اول و آخر دعا اللهم دارد.
2)ابن کثیر در بدایه و نهایه جلد6 صفحه 324 ذکر می کند: در جنگ مسلمانان با مسیلمه ی کذاب در زمان حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه، حضرت خالد بن ولید رضی الله عنه قبل از حمله گروهی به میدان رفت و تقاضای مبارزه تن به تن کرد و با صدای بلند (یامحمد) گفت، آن روز شعار مسلمانان (یامحمد) بود.
سؤال: معمولاً شعار مسلمانان در مقابله با کفار (الله اکبر یا لااله الا الله) بود اگر (یامحمد) به گفته ی عده ای شرک و کفر است چطور با وجود آن همه صحابه و در میان آنها حضرت خالد بن ولید رضی الله عنه هم باشد (یا محمد) می گویند، مگر اینکه بگوییم صحابه هم از شرک و توحید آگاهی نداشته اند معاذالله.
3) ابن ابی شیبه در مصنف خود جلد12 ابن حجر در فتح الباری جلد2 از مالک داری که خزانه دار حضرت عمر رضی الله عنه بود نقل می کنند که گفت: در زمان حضرت عمر رضی الله عنه قحطی بر مردم وارد شده بود مردی به نزد قبر پیغمبرصلی الله علیه و سلّم رفت و گفت: یا رسول الله! استسق لا متک فانهم قد هلکوا. فاتی الرجل فی المنام فقل له: انت عمر فاقر نه السلام و اخبره بانکم مستقیون و قل الخ.
معنی: ای رسول الله صلی الله علیه و سلّم برای امتت باران طلب کن براستی همه از بین رفتند. آن مرد خواب دید که به او گفتند: نزد عمر برو و به او سلام برسان و به او خبر بده که برایشان باران خواهد بارید تا آخر... اینهم در فتح الباری آمده آن کسی که خواب دید بلال بن حارث المزنی رضی الله عنه صحابه رسول الله صلی الله علیه و سلّم بود. او نزد حضرت عمر رضی الله عنه رفت و حضرت عمر رضی الله عنه با شنیدن این خبر شروع به گریه کرد.
سؤال: اگر واقعاً یا رسول الله صلی الله علیه و سلّم شرک است، پس می بایستی علما در کتاب هایشان به جای مژده ی باران در خواب و گریستن حضرت عمر رضی الله عنه تنبیه آن مرد را برای ما نقل می کردند نه نتیجه ی این توسل آن هم بعد از رحلت حضرت محمد صلی الله علیه و سلّم که عده ای وقتی در تنگنا قرار می گیرند، می گویند توسل در حال حیات درست است ولی در حال ممات شرک است. آنان غافل از این اند که انبیا و اولیا حیات و مماتشان باهم برابر است و خیر و برکتشان همیشه می تواند شامل حال ما شود.
4) در زمان حضرت عثمان بن عفان رضی الله عنه مردی بارها به نزدش رفت برای کاری ولی او به آن مرد توجه نکرد و کارش را درست نمی کرد آن مرد به حضرت عثمان بن حنیف رضی الله عنه رسید واز حضرت عثمان بن عفان رضی الله عنه خلیفه ی مسلمانان گلایه کرد که کارم را درست نمی کند.عثمان بن حنیف رضی الله عنه به آن مرد گفت: به مسجد برو و وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان و بعد از آن بگو: اللهم انی اسالک و اتوجه الیک بنبیک محمد صلی الله علیه و سلم نبی الرحمه. یا محمد انی توجه ات بک الی ربی فی حاجتی هذه لتقضی لی اللهم فشفعه فی. ترجمه آن در مورد1 گفته شد.
آن مرد رفت و آنچه عثمان بن حنیف رضی الله عنه به او گفته بود انجام داد و بعد از آن به در منزل حضرت عثمان بن عفان رضی الله عنه داماد پیامبر صلی الله علیه و سلّم مسلمین رفت. دربان آمد و دست او را گرفت و به نزد حضرت عثمان بن عفان رضی الله عنه برد و روی حصیری او را نشاند و گفت: چه کاری داری؟ او هم حاجت خود را برایش توضیح داد عثمان بن عفان(رض) کارش را انجام داد و فرمود هر وقت کار داشتی نزد ما بیا. آن مرد وقتی از منزل عثمان بن عفان(رض) خارج شد به عثمان بن حنیف رضی الله عنه رسید و گفت : خدا جزای خیرت دهد با او صحبت نمی کردی به کار من رسیدگی نمی کرد، عثمان بن حنیف رضی الله عنه گفت: به خدا قسم هیچ سفارشی نکرده ام ولی یکبار در خدمت رسول الله(ص) بودم که مرد نابینایی به حضور ایشان آمد و از درد نابینایی چشمش نزد آن حضرت شکایت کرد (که بقیه جریان مرد نابینا را در مورد1 توضیح دادیم)
سؤال: اگر واقعا توسل خصوصاً بعد از ممات شرک است، چرا عثمان بن حنیف رضی الله عنه این توسل را به آن مرد یاد داد؟ آیا مخالفین توسل می توانند بگویند عثمان بن حنیف رضی الله عنه هم مشرک بود؟! یا می توانند بگویند عثمان بن حنیف رضی الله عنه از شرک و توحید آگاهی کامل نداشت؟! یا بگویند عثمان بن حنیف رضی الله عنه حداقل یکبار قرآن را مرور نکرده بود تا بفهمد شرک و توحید چیست؟! آیا می توانند بگویند که ناقلین این نوع جریانات هم مشرکند؟! سؤال دیگر آیا ابن تیمیه هم به عثمان بن حنیف رضی الله عنه و ناقلین این جریان مشرک می گویند؟ آیا برای شما درست است قرآن و حدیث و همه مسائل دین خود را از مشرکین تحویل بگیرید؟! چون اگر اینطور باشد از صحابه گرفته و من بعد و تابع چهار مذهب همه اینطور عقیده داشتند و به قاعده ی شما همه مشرک بوده اند.
راستی چطور مشرکین این دین را برای شما حفظ کردند تا شما آمدید چطور خودشان با خوارج و مرجئه و معتزله و غیره بر سر دین درگیر شدند و شهیدها دادند در عین حال خودشان در اساس دین سرگشته و بی نصیب ماندند؟ آیا درست است ما فهم امت محمد صلی الله علیه و سلم را از قرآن و حدیت از آن زمان تا امروز نادیده بگیریم!
