احادیث صحیح نبی اکرم صلی الله علیه و سلّم درباره فضیلت قرآن کریم

احادیث صحیح نبی اکرم صلی الله علیه و سلّم درباره فضیلت قرآن کریم
خلاصه

بهترین شما کسی است که قرآن را یاد بگیرد. یکی از راه های تعظیم خداوند احترام گذاشتن به پیرمرد مسلمان و صاحب قرآنی است که در خواندن و عمل به قرآن، افراط نمی کند و همچنین قرآن را رها نمی نماید و احترام گذاشتن به حاکم عادل است.

5 5 00

1- عَنْ عُثْمان رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و سلّم: «خَيْركُمْ مَنْ تَعَلَّمَ الْقُرْآن وَعَلَّمَهُ».

حضرت عثمان بن عفان رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «بهترین شما کسی است که قرآن را یاد بگیرد و به دیگران یاد بدهد». صحیح بخاری و مسلم

2- عَنْ أَبِي أُمَامَةِ البَاهِلِيَّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و سلّم: «اقْرَءُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ يَأْتِى يَوْمَ الْقِيَامَةِ شَفِيعًا لأَصْحَابِهِ».

حضرت ابوأمامه باهلی رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «قرآن را تلاوت نمایید؛ زیرا روز قیامت، قرآن برای کسانی که آن را تلاوت نموده اند، شفاعت می نماید». صحیح مسلم

3- عَنْ أَبِى مُوسَى الأَشْعَرِىِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «الْقُرْآنُ حُجَّةٌ لَكَ أَوْ عَلَيْكَ».

حضرت أبو موسی أشعری رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «قرآن حجتی به نفع تو یا حجتی علیه توست». (اگر آن را تلاوت نمایی، به آن، عمل کنی، حجتی به نفع تو خواهد بود؛ در غیر این صورت، حجتی علیه تو خواهد بود). صحیح مسلم

4- عَنْ عَائشةَ رضی الله عنها قَالَت: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «الْمَاهِرُ بِالْقُرْآنِ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ وَالَّذِى يَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَيَتَتَعْتَعُ فِيهِ وَهُوَ عَلَيْهِ شَاقٌّ لَهُ أَجْرَانِ».

حضرت اُمّ المؤمنین عایشه رضی الله عنها می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «کسی که در خواندن قرآن، مهارت دارد، (روز قیامت) منزلتی مانند منزلت فرشتگان بزرگوار و نیکوکار خواهد داشت، و کسی که با لکنت زبان و سختی آن را تلاوت نماید، دو پاداش دارد». صحیح بخاری و مسلم

5- عن عقبة بن عامرٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «لَوْ كَانَ الْقُرْآنُ فِي إِهَابٍ، مَا مَسَّتْهُ النَّارُ "وفي لفظ" لَوْ جُمِعَ الْقُرْآنُ فِي إِهَابٍ مَا أَحْرَقَهُ الله بِالنَّارِ».

حضرت عقبه بن عامر رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «اگر قرآن را داخل پوستی، قرار دهند، آتش آن را نمی سوزاند». و در روایتی آمده است که «اگر قرآن، جمع آوری گردد و داخل پوستی گذاشته شود، آتش آن را نمی‌سوزاند». (مؤمنی که قرآن را حفظ کند و به آن عمل نماید، به جهنم نمی رود). روایت طبری در معجم الکبیر و بیهقی در شعب الإیمان؛ و سند آن، حسن می‌باشد چنانچه در صحیح الجامع آمده است. و مفهوم حدیث این است که اگر این قرآن، داخل پوستی باشد، خداوند به خاطر شرافت قرآن، آن را نمی‌سوزاند، پس اگر این قرآن، داخل سینه مؤمن باشد و مؤمن حدودش را رعایت کند و حروف آن را حفظ کند، شایستگی بیشتری دارد که مورد احترام قرار گیرد و دچار عذاب نگردد.

6- عَنْ جابرٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «الْقُرْآنُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ، وَمَاحَلَّ مُصَدَّقٌ، مَنْ جَعَلَهُ أَمَامَهُ قادَهُ إِلَى الْجَنَّةِ، وَمَنْ جَعَلَهُ خَلْفَهُ سَاقَهُ إِلَى النَّارِ».

حضرت جابر رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «قرآن شفاعت می‌کند و شفاعت آن هم پذیرفته می‌شود. همچنین قرآن دفاع می‌نماید و سخنش تصدیق می شود. هر کس قرآن را پیشوای خود، قرار دهد، قرآن او را به بهشت سوق می دهد؛ و هر کس، قرآن را پشت سر خود قرار دهد او را به سوی جهنم، سوق می دهد». روایت طبرانی با سند صحیح

7- عن جُبَيْرٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «أَبْشِرُوا فَإِنَّ هَذَا القُرآنَ طَرَفُهُ بَيَدِ اللهِ وَطَرَفُهُ بِأَيدِيكُم فَتَمَسَّكُوا بِهِ فَإِنَّكُم لَن تَهْلِكُوا وَلَن تَضِلُّوا بَعْدَهُ أَبَداً».

حضرت جبیر رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «خوشحال باشید؛ چرا که یک طرف این قرآن به دست خداوند و طرف دیگر آن به دست شماست؛ پس به آن، چنگ بزنید؛ زیرا با داشتن قرآن، هرگز گمراه نمی شوید». روایت طبرانی در المعجم الکبیر با سندی صحیح

8- عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رسولُ اللهِ صلی الله علیه و سلّم: «كِتَابُ اللهِ هُوَ حَبلُ اللهِ الْمَمْدُودِ مِنَ السَّمَاءِ إَلَى الأَرْضِ».

حضرت ابوسعید خدری رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «قرآن ریسمان الهی است که از آسمان به سوی زمین، آویزان شده است». (به آن چنگ بزنید تا به خدا برسید). روایت احمد و ترمذی

9- عَنْ زَيْدِ بنِ أرقَمٍ رضی الله عنه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «أَمَّا بَعْدُ: أَلاَ أَيُّهَا النَّاسُ فَإِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ يُوشِكُ أَنْ يَأْتِىَ رَسُولُ رَبِّى فَأُجِيبَ وَأَنَا تَارِكٌ فِيكُمْ ثَقَلَيْنِ أَوَّلُهُمَا كِتَابُ اللَّهِ فِيهِ الْهُدَى وَالنُّورُ، فَخُذُوا بِكِتَابِ اللهِ وَاسْتَمْسِكُوا بِهِ، (فَحَثَّ عَلَى كِتَابِ الله، وَرَغَّبَ فِيهِ، ثُمَّ قَالَ:) وَأَهْلُ بَيْتِي، أذَكِّرُكُمُ اللهَ في أهْلِ بَيْتِي، أذَكِّرُكُمُ اللهَ في أهْلِ بَيْتِي».

حضرت زید بن أرقم رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «اما بعد: ای مردم! من بشری بیش نیستم؛ به زودی قاصد پروردگارم (ملک الموت) می آید و من دعوتش را اجابت می کنم؛ و در میان شما دو چیز با ارزش و سنگین می گذارم: نخستین آنها کتاب الهی است که در آن، هدایت و نور، وجود دارد؛ پس کتاب خداوند متعال را محکم بگیرید و به آن، چنگ بزنید. (راوي مي گوید: به محکم گرفتن کتاب الله ترغیب و تشویق نمود و فرمود:) و (دومی آنها) اهل بیت من هستند؛ درباره اهل بیت من از خدا بترسید؛ درباره اهل بیت من از خدا بترسید». صحیح مسلم

10- عَنْ أَنَسٍ رضی الله عنه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «إِنَّ لِلَّهِ أَهْلِينَ مِنَ النَّاسِ، هُمْ أَهْلُ اللَّهِ وَخَاصَّتُهُ».

حضرت انس رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «خداوند متعال در میان مردم، دوستان ویژه ای دارد؛ باید بدانید که اهل قرآن، دوستان ویژه و خاص خداوند هستند». صحیح مسلم

11- عَنْ عُمر بن الخَطَّابِ رضی الله عنه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «إِنَّ اللَّهَ يَرْفَعُ بِهَذَا الْكِتَابِ أَقْوَامًا وَيَضَعُ بِهِ آخَرِينَ».

حضرت عمر بن خطاب رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «خداوند به وسیله این کتاب، ملت هایی را بالا می‌برد و ملت های دیگری را به ذلت و خواری می کشاند». صحیح مسلم

12- عن ابن مسعودٍ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رسولُ اللهِ صلی الله علیه و سلّم: «مَنْ قَرَأ حَرْفاً مِنْ كِتَابِ اللهِ فَلَهُ حَسَنَةٌ، وَالحَسَنَةُ بِعَشْرِ أمْثَالِهَا، لاَ أقول: (ألم) حَرفٌ، وَلكِنْ: ألِفٌ حَرْفٌ، وَلاَمٌ حَرْفٌ، وَمِيمٌ حَرْفٌ».

حضرت عبدالله بن مسعود رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «هر کس، یک حرف از کتاب الهی، تلاوت نماید، یک نیکی برایش ثبت می‌شود. و آن نیکی، ده برابر می شود. من نمی گویم: «الف لام میم» یک حرف است؛ بلکه الف، یک حرف، لام یک حرف، و میم یک حرف دیگر است». روایت ترمذی

13- عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رسولُ اللهِ صلی الله علیه و سلّم: «وَعَلَيْكَ بِذِكْرِ اللَّهِ وَتِلاَوَةِ الْقُرْآنِ فَإِنَّهُ رَوْحُكَ فِى السَّمَاءِ وَذِكْرٌ لَكَ فِى الأَرْضِ».

حضرت أبوسعید خدری رضی الله عنه می‌گوید : رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «همیشه به یاد خداوند متعال باش و قرآن را تلاوت کن؛ زیرا تلاوت قرآن، روحت در آسمان و ذکرت در روی زمین به شمار می رود». روایت احمد

14- عن عبد الله بن مسعودٍ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رسولُ اللهِ صلی الله علیه و سلّم: «اقرؤوا القرآن فإنكم تؤجرون عليه».

حضرت عبدالله بن مسعود رضی الله عنه می‌گوید : رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «قرآن بخوانید؛ چرا که به سبب آن، اجر و پاداش می برید». صحیح الجامع

15- عن بن عمر رضی الله عنهما قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «لَا يَمَسُّ الْقُرْآنَ إلَّا طَاهِرٌ».

حضرت ابن عمر رضی الله عنهما می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «قرآن را فقط انسان پاک (با وضو) دست بزند». روایت طبرانی

16- عَنْ أَبِى مُوسَى الأَشْعَرِىِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «إِنَّ مِنْ إِجْلاَلِ اللَّهِ إِكْرَامَ ذِى الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ وَحَامِلِ الْقُرْآنِ غَيْرِ الْغَالِى فِيهِ وَالْجَافِى عَنْهُ وَإِكْرَامَ ذِى السُّلْطَانِ الْمُقْسِطِ».

حضرت أبوموسی أشعری رضی الله عنه می‌گوید : رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «یکی از راه های تعظیم خداوند احترام گذاشتن به پیرمرد مسلمان و صاحب قرآنی است که در خواندن و عمل به قرآن، افراط نمی کند و همچنین قرآن را رها نمی نماید و احترام گذاشتن به حاکم عادل است». روایت ابوداود

17- عن عبد الله بن مسعودٍ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رسولُ اللهِ صلی الله علیه و سلّم: «مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُحِبَّ اللهَ وَرَسُولَهُ فَلْيَقْرَأْ فِي الْمُصْحَفِ».

حضرت ابن مسعود رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «هر کس، دوست دارد محبتش نسبت به خدا و پیامبرش، افزایش یابد، قرآن را از مصحف تلاوت نماید». یعنی با نگاه به مصحف تلاوت کند. روایت بیهقی

18- عن ابن عمر رضی الله عنهما قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «لاَ حَسَدَ إِلاَّ فِى اثْنَتَيْنِ: رَجُلٌ آتَاهُ اللَّهُ الْقُرْآنَ فَهُوَ يَقُومُ بِهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَآنَاءَ النَّهَارِ وَرَجُلٌ آتَاهُ اللَّهُ مَالاً فَهُوَ يُنْفِقُهُ آنَاءَ اللَّيْلِ وَآنَاءَ النَّهَارِ».

حضرت ابن عمر رضی الله عنهما می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «غبطه خوردن فقط بر دو نفر، جایز است: نخست، شخصی که خداوند متعال به او قرآن عنایت نموده است و او آن را شب و روز، تلاوت می نماید. و دومی، کسی که خداوند متعال به او مال عنایت فرموده است و او آن را شب و روز، انفاق می نماید». صحیح بخاری و مسلم

19- عن ابن عمر رضی الله عنهما قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «يُقَالُ لِصَاحِبِ الْقُرْآنِ إذا دَخَلَ الْجَنَّةَ اقْرَأْ وَارْقَ وَرَتِّلْ كَمَا كُنْتَ تُرَتِّلُ فِى الدُّنْيَا فَإِنَّ مَنْزِلَتَكَ عِنْدَ آخِرِ آيَةٍ تَقْرَؤُهَا».

حضرت ابن عمر رضی الله عنهما می‌گوید : رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «هنگامی که صاحب قرآن، وارد بهشت شود، به او می‌گویند: قرآن بخوان و بالا برو همان گونه که در دنیا با ترتیل، قرآن می‌خواندی؛ زیرا منزلت تو نزد آخرین آیه‌ای است که آن را تلاوت می‌کنی». روایت احمد

20- عن البراء بن عازب رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «حَسِّنُوا الْقُرْآنَ بِأَصْوَاتِكُمْ ، فَإِنَّ الصَّوْتَ الْحَسَنَ يَزِيدُ الْقُرْآنَ حُسْناً "وفي لفظ" زَيِّنُوا الْقُرْآنَ بِأَصْوَاتِكُمْ».

حضرت براء بن عازب رضی الله عنه می‌گوید : رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «با صدایتان، به قرآن، زیبایی ببخشید، زیرا صدای خوب، زیبایی قرآن را افزایش می دهد». و در روایتی آمده است که فرمود: «قرآن را با صداهایتان، مزین نمایید». روایت حاکم نیشابوری

fazilat-qoran-dar-ahadis-shamsiyeh01

21- عن جابر رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «إِنَّ مِنْ أَحْسَنِ النَّاسِ بِالقُرآنِ الذي إذَا سَمِعْتَهُ يَقْرَأُ رَأَيْتَ أَنَّهُ يَخْشَى اللَّهَ».

حضرت جابر رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «بهترین قاری قرآن، کسی است که هنگامی که قرائتش را می شنوید، خشیت و ترس الهی را نیز در او مشاهده می نمایید». روایت ابن ماجه

22- عن ابن عمر رضی الله عنهما قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «إِنَّمَا مَثَلُ صَاحِبِ الْقُرْآنِ كَمَثَلِ صَاحِبِ الإِبِلِ الْمُعَقَّلَةِ إِنْ عَاهَدَ عَلَيْهَا أَمْسَكَهَا وَإِنْ أَطْلَقَهَا ذَهَبَتْ».

حضرت ابن عمر رضی الله عنهما می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «مثال قاری قرآن مانند صاحب شتری است که زانوی آن را بسته باشد. اگر از او نگهداری کند، نزدش می ماند و اگر او را رها سازد، می رود». صحیح بخاری و مسلم

23- عن عبد الله بن مسعود رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «بِئْسَمَا لأَحَدِكُمْ أَنْ يَقُولَ نَسِيتُ آيَةَ كَذا وَكَذا بَلْ هُوَ يُنسِّىَ فاسْتَذْكِرُوا الْقُرْآنَ، فَإِنَّهُ أَشَدُّ تَفَصِّياً مِنْ صُدُورِ الرِّجَالِ مِنَ النَّعَمِ مِنْ عُقُلِهَا».

حضرت عبدالله بن مسعود رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «چقدر بد است برای کسی که می‌گوید: فلان و فلان آیه را فراموش کردم؛ بلکه فراموش گردانیده شده اند. قرآن را زیاد تلاوت کنید؛ زیرا قرآن، زودتر از فرار کردن شتر از سینه مردم، می گریزد». صحیح بخاری و مسلم

24- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «مَا أَذِنَ اللَّهُ لِشَىْءٍ مَا أَذِنَ لِنَبِىٍّ حَسَنِ الصَّوْتِ بِالْقُرْآنِ يَجْهَرُ بِهِ».

حضرت أبوهریره رضی الله عنه می‌گوید : رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «خداوند به هیچ چیز دیگری به اندازه‌ای که به صدای پیامبر خوش صوتی که قرآن را با آواز خوب و صدای بلند می‌خواند، گوش نداده است». صحیح بخاری و مسلم

25- عَنْ أَبِى مُوسَى الأَشْعَرِىِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «مَثَلُ الْمُؤْمِنِ الَّذِى يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ الأُتْرُجَّةِ، رِيحُهَا طَيِّبٌ وَطَعْمُهَا طَيِّبٌ، وَمَثَلُ الْمُؤْمِنِ الَّذِى لاَ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ التَّمْرَةِ لاَ رِيحَ لَهَا وَطَعْمُهَا حُلْوٌ، وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِى يَقْرَأُ الْقُرْآنَ مَثَلُ الرَّيْحَانَةِ، رِيحُهَا طَيِّبٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ، وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِى لاَ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ الْحَنْظَلَةِ، لَيْسَ لَهَا رِيحٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ». صحیح بخاری و مسلم

حضرت أبوموسی أشعری رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «مؤمنی که قرآن می‌خواند و به آن، عمل می‌کند مانند ترنجی است که طعم خوبی دارد و هم از بوی خوشی برخوردار است. مؤمنی که قرآن نمی‌خواند ولی به آن، عمل می‌کند مانند خرمایی است که طعمش شیرین است ولی بویی ندارد. مثال منافقی که قرآن می‌خواند، مانند ریحانی است که بویش خوب ولی طعمش تلخ است. و مثال منافقی که قرآن نمی‌خواند، مانند حنظله (هندوانه ابوجهل) است که هم طعمش تلخ یا ناپاک است و هم بوی تلخی دارد».

26- عن تميم الدارمي رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ فِى لَيْلَةٍ كُتِبَ لَهُ قُنُوتُ لَيْلَةٍ "وفي لفظ" كُتِبَ مِنَ الْقَانتِينَ».

حضرت تمیم داری رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «هر کس شبانه، صد آیه بخواند، برایش عبادت یک شب نوشته می شود». و در یک لفظ آمده است که فرمود: «جزو عبادت کنندگان نوشته می شود». صحیح ابن خزیمه و حاکم

27- عَنْ عَبد الله بن عمر رضی الله عنهما قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «لاَ يَفْقَهُ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فِى أَقَلَّ مِنْ ثَلاَثٍ».

حضرت عبدالله بن عمر رضی الله عنهما می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «هر کس، قرآن را در کمتر از سه روز بخواند، آن را نمی فهمد». روایت أبوداود و ترمذی و ابن ماجه

28- عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «مَنْ لَمْ يَتَغَنَّ بِالْقُرْآنِ فَلَيْسَ مِنَّا».

حضرت أبوهریره رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «هر کس، قرآن را با صدای خوب نخواند از ما نیست». صحیح بخاری

29- عَنْ عَبد الله بن عمرو رضی الله عنهما قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «لا تُجادِلوا في القرآن فإنَّ جدالاً فيه كفرٌ».

حضرت عبدالله بن عمرو رضی الله عنهما می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «درباره قرآن با یکدیگر نزاع و اختلاف نکنید؛ زیرا نزاع و اختلاف در مورد قرآن، انسان را به کفر می کشاند». روایت طیالسی

30- عَنْ عَبد الله بن عمرو رضی الله عنهما قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «إِنَّمَا هَلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ بِهَذَا ضَرَبُوا كِتَابَ اللَّهِ بَعْضَهُ بِبَعْضٍ، فَمَا وَجَدْتُمْ فِيهِ مِنْ حَلالٍ فَأَحِلُّوهُ، وَمَا وَجَدْتُمْ فِيهِ مِنْ حَرَامٍ فَحَرِّمُوهُ، وَمَا كَانَ مِنْ مُتَشَابِهٍ فَآمِنُوا بِهِ».

حضرت عبدالله بن عمرو رضی الله عنهما می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «امت های گذشته، زمانی هلاک شدند که در چنین وضعیتی افتادند که بخشی از کتاب خدا را در برابر بخش دیگر آن، قرار می دادند؛ آنچه حلال است، حلال بدانید. و آنچه که حرام است، حرام بدانید. و آنچه که متشابه است به آن، ایمان بیاورید». روایت طبرانی

دیدگاه کاربران
(مورد نیاز)
(مورد نیاز)