ظاهر انسان به ظاهر شریعت و باطن انسان به باطن شریعت که حقایق و اسرار است، آراسته باشد.
حضرت امام رحمه الله تعالی میفرماید: حق جلّ جلاله از تعلّقات شتّی، نجاتی ارزانی فرموده، به کلیّت گرفتار جناب قدس خود گرداند، الخ؛ حضرت امام رحمه الله تعالی با این عبارت در حق مرسل الیه دعا میفرماید و جمعیّت او را میطلبد و ظاهر او را به ظاهر شریعت و باطن او را به باطن شریعت آراسته میخواهد؛
یعنی شریعت نیز مانند انسان دارای ظاهر و باطن است؛ از این رو، باید ظاهر انسان به ظاهر شریعت و باطن انسان به باطن شریعت که حقایق و اسرار است، آراسته باشد.
در حدیث شریف آمده است:
«اِنَّ لِلقُرانِ ظَهرًا وَ بَطنًا »[1]
[1]. قرآن دارای ظاهر و باطن است . تفسیر حقی
جلد اول، دفتر اول، حصه اول، مکتوب ۸۳