ورع و تقوی دو نوع است؛ یکی عمل به اوامر و دیگری ترک مناهی است.
ورع و تقوی دو نوع است؛ یکی عمل به اوامر و دیگری ترک مناهی است. ترک مناهی جزء اعظم ورع و تقوی است امّا اکثر اوقات، تقوی را برای عمل به اوامر و ورع را برای ترک مناهی به کار میبرند.
ناگفته نماند که ترک مناهی نسبت به عمل به اوامر دارای اهمیّت بیشتری است؛ زیرا در ترک مناهی مخالفت با نفس است و به همین دلیل است که ترک مناهی وسیلۀ پیشرفت و ترقّی سالک میگردد . همچنین سبب مزیّت انسان بر فرشته همین ترک مناهی است که نصیب انسان گردیده است؛ یعنی چون ملک ارتکاب مناهی نداشته، به ترک مناهی نیز مأمور نگردیدهاند؛ از این رو، پیشرفت و ترقّی نیز ندارند. خلاصه اینکه فرشتگان چون دارای نفس نیستند، به ترک مناهی مأمور نشدهاند و به همین دلیل نمیتوانند ترقّی کنند؛ زیرا ترقّیات اثر ترک مناهی است
جلد دوم، حصه هفتم، مکتوب ۶۶