کسانی که نسبت به دوستان او تعالی محبّت و علاقه داشته باشند، در حقیقت با خدا محبّت دارند و به آن محبّت سرفراز میگردند
حضرت امام رحمة الله علیه میفرماید: حق جلّ جلاله به محبّت این طایفه استقامت کرامت فرماید الخ؛ یعنی محبّت این طایفه سبب محبّت او تعالی است
آن حضرت صلّی الله علیه و آله و صحبه و سلّم میفرمایند: «خدایا محبّت خود را به ما روزی گردان و محبّت کسی که تو را دوست دارد به ما عنایت فرما»
و نیز آن حضرت صلّی الله علیه و سلّم میفرمایند: «شخص با کسی است که او را دوست دارد»؛ چون دوستان او تعالی با او تعالی میباشند؛ بنابراین کسانی که نسبت به دوستان او تعالی محبّت و علاقه داشته باشند، در حقیقت با خدا محبّت دارند و به آن محبّت سرفراز میگردند
چنانچه عارفی در شأن سردار دو عالم صلّی الله علیه و سلّم میفرماید: «حبّ محبوب خدا، حبّ خداست» .
عجب آن نیست که محبوب جهانی ز همه
عجب آن است که محبّان تو محبوبانند
جلد دوم، حصه هفتم، مکتوب ۵۲