خواهشهای نفسانی تو همچون ابری بر آفتاب استعداد تو سایه افکنده است.
«دع نفسک و تعال » یعنی حق جلّ و جلاله میفرماید: نفس خود را بگذار و به من رجوع کن
حضرت حافظ شیرازی رحمة الله علیه میفرماید:
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
بزرگی میفرماید: «انت الغمامة علی شمسک» یعنی خواهشهای نفسانی تو همچون ابری بر آفتاب استعداد تو سایه افکنده است.
بزرگی میفرماید: تو یوسفی فتاده در چاه؛ یعنی استعداد تو به منزله حضرت یوسف علیه السّلام است که در چاه نفست افتاده است. به زبان پشتو میفرماید:
له داخر وری سپی را تیر شه
له دی ملالی خولی به زه در تیر شمه
یعنی از این سگ دیوانه، که نفس توست، بگذر. خود تو را بهره ور میسازم.
حضرت بیدل میفرماید:
فیض خواهی در وداع الفت زنگار کوش
چون صفا آئینه ات گیرد گیری جهان دیگری
جلد اول، دفتر اول، حصه پنجم، مکتوب ۲۸۶