لذت ذکر خداوند جل جلاله

ذکر او جلّ جلاله سبب بسی لذت‌هاست و بندگان خاص خداوند که از هوای نفسانی فارغ‌اند، لذّت یاد خدا را از همه لذت‌های دنیوی، لذیذتر می‌پندارند.
 
اگر نیک تأمّل کنیم ، لذّت ذکر او را با عقل نیز درک خواهیم کرد؛ چنانکه ثابت است که همه لذایذ دنیوی ، اثر ظلال صفات او جلّ جلاله است؛ 
وقتی اثر ظلال صفات تا این اندازه لذت آور باشد، منبع و منشأ آن، که صفات خداوند است، تا چه اندازه لذت بخش خواهد بود! 

مصرع:
                    ذوق این می‌نشناسی به خدا تا نچشی

جلد اول، دفتر اول، حصه پنجم، مکتوب ۲۸۹