محبوبین و محبین

آنچه می‌فرماید: اگر در ابتدا بدون توسط احدی، الخ؛ یعنی انسان‌ها دو نوع‌اند: یکی محبوبین و دیگری محبّین. 
مرتبۀ محبوبین بسیار عالی است و بدون واسطۀ مرشد نیز می‌رسند و فضل و مرحمت او تعالی شامل حال آن‌هاست و در حق محبّین انابت لازم است. 
 

 

ناگفته نماند که اگرچه محبوبین بدون مرشد نیز به مطلوب می‌رسند، امّا عادت حق جلّ جلاله این است که در تربیت محبوبین نیز، اسباب و وسایل به کار گرفته شود امّا محبّین محتاج به راهبر و مرشدند تا در محبّت شیخ فانی شوند و آن فنا، سبب فنا فی الله و بقا باللّٰه گردد.

جلد دوم، حصه هفتم، مکتوب ۷۸