مرض قلب گرفتاری به غیر

حضرت امام رحمة الله علیه می‌فرماید: مریض تا زمانی که از مرض به نشود، هیچ غذایی او را سودمند نیست . . . پس آدمی تا زمانی که به مرض قلبی مبتلاست، هیچ عبادت و طاعتی او را نافع نیست، الخ؛ 

مرض قلبی عبارت از گرفتاری به غیر و ماسوا و  گرفتاری به نفس است.

عارفی می‌فرماید: «دلی که گرفتار غیر است، از وی چه توقّع خیر است؛ روحی که مایل به کهتر است، نفس امّاره از وی بهتر است .»

حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

جلد اول، دفتر اول، حصه اول، مکتوب ۱۰۵