نعمت‌های جنت و دنیا

آنچه می‌فرماید: اشجار و انهار و حور و غلامان بهشت را، الخ؛ یعنی نعمت‌های جنت مانند نعمت‌های دنیوی نبوده، بلکه نتایج و ثمرات تسبیحات و ذکر و اعمال صالحه این جهان هستند ؛ بنابراین رضایت حق جلّ جلاله در این‌ها بوده است، برخلاف لذّت‌های دنیوی که منشأ آن خبث و شرارت است و نتیجه آن محرومیت از نعمت‌های آخرت است .
این لذت‌های دنیایی اگرچه مباح شرعی است، اما محاسبه در پیش است و اگر مباح شرعی نیست، مورد وعید است؛ پس این لذتها را با آن لذتها نمی‌توان مقایسه کرد و لذت‌های بهشتی نتیجه تسبیح و به منزله تسبیح است و شاید که در جنّت ترقیات و زیادت قرب نیز باشد؛ زیرا لذت‌های جنّت به منزله تسبیح این جهان می‌باشد .

جلد اول، دفتر اول، حصه پنجم، مکتوب ۳۰۲