حضرت عایشه رضی الله عنها میگوید: هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و سلّم مریض میشد، سورههای فلق و ناس را میخواند و خودش را دم مینمود؛ و هنگامی که بیماریاش شدت یافت، من آنها را میخواندم و دست خودش را به امید برکت بر جسدش میکشیدم.
1- عَنْ عَائِشَةَ رضی الله عنها أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم كَانَ إِذَا اشْتَكَى يَقْرَأُ عَلَى نَفْسِهِ بِالْمُعَوِّذَاتِ وَيَنْفُثُ، فَلَمَّا اشْتَدَّ وَجَعُهُ كُنْتُ أَقْرَأُ عَلَيْهِ وَأَمْسَحُ بِيَدِهِ رَجَاءَ بَرَكَتِهَا. صحیح بخاری
حضرت عایشه رضی الله عنها میگوید: هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و سلّم مریض میشد، سورههای فلق و ناس را میخواند و خودش را دم مینمود؛ و هنگامی که بیماریاش شدت یافت، من آنها را میخواندم و دست خودش را به امید برکت بر جسدش میکشیدم.
2- عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم: «أَلَمْ تَرَ آيَاتٍ أُنْزِلَتِ اللَّيْلَةَ لَمْ يُرَ مِثْلُهُنَّ (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ) وَ (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ)». صحیح مسلم
حضرت عقبه بن عامر رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «آیا نمیدانید که دیشب آیاتی نازل شده است که مثل آنها دیده نشده است؛ آنها سورههای فلق و ناس هستند».
3- وَعَنْهُ رضی الله عنه قَالَ: بَيْنَا أَنَا أَسِيرُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم بَيْنَ الْجُحْفَةِ وَالأَبْوَاءِ إِذْ غَشِيَتْنَا رِيحٌ وَظُلْمَةٌ شَدِيدَةٌ فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم يَتَعَوَّذُ بِ (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ) وَ (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ) وَيَقُولُ: «يَا عُقْبَةُ تَعَوَّذْ بِهِمَا فَمَا تَعَوَّذَ مُتَعَوِّذٌ بِمِثْلِهِمَا» قَالَ: وَسَمِعْتُهُ يَؤُمُّنَا بِهِمَا فِى الصَّلاَةِ. صحیح ابن حبان
حضرت عقبه بن عامر رضی الله عنه میگوید: روزی همراه رسول الله صلی الله علیه و سلّم میان جحفه و ابواء حرکت میکردم که باد و تاریکی سختی ما را فرا گرفت، رسول الله صلی الله علیه و سلّم شروع به دمکردن با سورههای فلق و ناس نمود، ولی فرمود: «ای عقبه! با آنها، (خودت را) دم کن، زیرا هیچ دمکنندهای به مثل این سورهها دم ننموده است».
راوی میگوید: همچنین آن حضرت صلی الله علیه و سلّم نماز را امامت مینمود و شنیدم که آنها را در نمازی خواند.
4- وَعَنْ جابِرٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و سلّم: «اقْرَأْ يَا جَابِرُ فَقُلْتُ: وَمَاذَا أَقْرَأُ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: اقْرَأْ (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ) وَ (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ) فَقَرَأْتُهُمَا فَقَالَ: اقْرَأْ بِهِمَا وَلَنْ تَقْرَأَ بِمِثْلِهِمَا». روایت احمد و نسائی
حضرت جابر رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «ای جابر! بخوان» گفتم: پدر و مادرم فدایت شوند، چه بخوانم؟ فرمود: «سورههای فلق و ناس را» من به دستورش عمل نمودم. بعد از آن فرمود: «این سورهها را بخوان و هرگز نمیتوانی مانند اینها بخوانی».
5- وَفي فضل سورة الفلق، عن عقبة بن عامر رضی الله عنه قال: قلت: يا رسول الله، أقرئني إما من سورة (هود)، وإما من سورة (يوسف)، فقال رسول الله صلی الله علیه و سلّم: «يا عقبة بن عامر، إنك لن تقرأ سورة أحب إلى الله، ولا أبلغ عنده من أن تقرأ: (قل أعوذ برب الفلق)، فإن استطعت أن لا تفوتك في صلاة فافعل». صحیح ابن حبان و حاکم
در باره فضیلت سوره فلق، حضرت عقبه بن عامر رضی الله عنه میگوید: گفتم: ای رسول خدا صلی الله علیه و سلّم! چند آیه از سوره هود و چند آیه از سوره یوسف به من بیاموز. فرمود: «ای عقبه! تو هیچ سورهای محبوبتر و بلیغتر نزد خداوند از سوره فلق نمیخوانی، و سعی کن که خواندن آن در نماز از تو فوت نشود».