از حضرت عایشه رضی الله عنها روایت است که از ایشان در مورد شگفت انگیزترین چیزی که از رسول الله صلی الله علیه و سلّم مشاهده نموده است، پرسیدند. او اندکی، سکوت نمود؛ سپس گفت: یکی از شب ها، رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «ای عایشه! امشب مرا بگذار که به عبادت پروردگارم بپردازم». حضرت عایشه رضی الله عنها می‌گوید: من گفتم: به خدا سوگند که من در کنار شما بودن را دوست دارم
1- عن عائشة رضی الله عنها أنها سئلت عن أعجب شيئ رأته من رسول الله صلی الله علیه و سلّم فسكتت ثم قالت: لما كان ليلة من الليالي قال: «يا عائشة ذريني أتعبد الليلة لربي» قلت: والله إني لأحب قربك وأحب ما سرك قالت: فقام فتطهر ثم قام يصلي قالت: فلم يزل يبكي حتى بل حجره قالت: ثم بكى فلم يزل يبكي حتى بل لحيته قالت: ثم بكى فلم يزل يبكي حتى بل الأرض فجاء بلال يؤذنه بالصلاة فلما رآه يبكي قال: يا رسول الله لم تبكي وقد غفر الله لك ما تقدم وما تأخر؟ قال: «أفلا أكون عبدا شكورا لقد أنزلت علي الليلة آية ويل لمن قرأها ولم يتفكر فيها «اِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ».
از حضرت عایشه رضی الله عنها روایت است که از ایشان در مورد شگفت انگیزترین چیزی که از رسول الله صلی الله علیه و سلّم مشاهده نموده است، پرسیدند. او اندکی، سکوت نمود؛ سپس گفت: یکی از شب ها، رسول الله صلی الله علیه و سلّم فرمود: «ای عایشه! امشب مرا بگذار که به عبادت پروردگارم بپردازم». حضرت عایشه رضی الله عنها می‌گوید: من گفتم: به خدا سوگند که من در کنار شما بودن را دوست دارم؛ همچنین آنچه را که باعث خوشحالی شما شود هم دوست دارم. به هر حال، آن حضرت صلی الله علیه و سلّم برخواست و وضو ساخت و به نماز ایستاد و آن قدر گریه نمود که پیراهنش خیس شد. همچنین در حالت نشسته به اندازه ای گریه نمود که ریشش خیس شد. بعد از آن، آن قدر گریه نمود که زمین خیس شد. آن گاه بلال آمد و وقت نماز اعلام نمود. و چون دید رسول الله صلی الله علیه و سلّم گریه می‌نماید، گفت: ای رسول خدا! شما گریه می کنید در حالی که خداوند گناهان گذشته و آینده شما را مغفرت نموده است؟!! آن حضرت صلی الله علیه و سلّم فرمود: «آیا بنده سپاسگزاری نباشم؟ آیه ای بر من نازل شده است؛ وای به حال کسی که آن را بخواند و در آن، تدبر نکند «اِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ» [آل عمران: 197] «همانا در آفرینش آسمان ها و زمین و آمد و شد شب وروز، نشانه هایی برای صاحبان خرد است». حدیث صحیح
2- عن ابن عباس رضی الله عنهما أَنَّهُ بَاتَ عِنْدَ مَيْمُونَةَ رضی الله عنها فَنَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم حَتَّى انْتَصَفَ اللَّيْلُ، أَوْ قَبْلَهُ بِقَلِيلٍ، ثُمَّ اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلّم فَجَعَلَ يَمْسَحُ النَّوْمَ عَنْ وَجْهِهِ بِيَدَيْهِ، فَخَرجَ فَنَظَرَ فِي السَّماءِ ثُمَّ تَلاَ الْعَشْرَ الآيَاتِ الْخَوَاتِمَ مِنْ سُورَةِ آلِ عِمْرَانَ، ثُمَّ قَامَ إِلَى شَنَّةٍ مُعَلَّقَةٍ فَتَوَضَّأَ مِنْهَا، فَأَحْسَنَ وُضُوءَهُ، ثُمَّ قَامَ يُصَلِّى».
از حضرت ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که ایشان، شبی در خانه خاله اش؛ حضرت میمونه رضی الله عنها؛ همسر گرامی نبی اکرم صلی الله علیه و سلّم خوابید. آن حضرت صلی الله علیه و سلّم نیز خوابید ولی پس از سپری شدن نصف شب یا کمتر از آن، بیدار شد و با کشیدن دست ها بر چهره خویش، خواب را از خود، دور کرد و ده آیه اخیر سوره آل عمران را تلاوت نمود و بعد به سوی مشک آبی که آویزان بود، رفت و خوب و کامل وضو گرفت و به نماز ایستاد». صحیح بخاری و مسلم
