احکام خیار الشرط

* اگر مشتری هنگام معامله بگوید: بنده یک، دو یا سه روز جهت خرید و فسخ این جنس را دراختیار دارم، درست است؛ در این مدت می تواند بیع را برقرار گذاشته یا  فسخ کند. (شرح البدایة ج3 ص34)

* اگر شخصی چیزی را خرید و بگوید: مدت سه روز جهت برداشتن و فسخ آن اختیار دارم؛ لیکن در این مدت هیچ چیزی نگوید، آن چیز خریده شده و به مشتری تعلق می گیرد و بعداً نمی تواند آن را رد کند ولی اگر در صورت رد نمودن، فروشنده آن را بپزیرد ایرادی ندارد. (مرآة ج1 ص141)

* بیشتر از سه روز شرط گذاشتن درست نیست، اگر شخصی تا چهار روز شرط گذاشت، آنگاه توجه شود، اگر تا سه روز آن جنس خریداری شده فسخ کند خوب است و اگر نه فاسد است. (در المختار ج4 ص73)

* اگر فروشنده برای خود مدت سه روز شرط خیار گذاشت بازهم درست است. (شرح البدایة ج3 ص34)

* اگر مشتری بگوید: من مدت سه روز جهت خرید و فسخ این جنس را اختیار دارم و بعد از یک روز بگوید: پذیرفتم، اختیارش سلب می گردد. بعداً نمی تواند رد کند حتی اگر در منزل  رفته و بگوید: این جنس را خریده و برنمی گردانم در این صورت نیز اختیارش سلب می گردد و اگر می خواهد معامله را فسخ کند، باید جلوی فروشنده فسخ کند؛ فسخ وی به حالت تنهایی اعتباری ندارد. (شرح البدایة ج3 ص37)

* اگر شخصی جنس خرید و گفت مادرم تا سه روز جهت فسخ آن اختیار دارد، اگر مدت سه روز او یا مادرش پذیرفت، بعداً حق فسخ ندارد. (شرح البدایة ج3 ص37)

* اگر شخصی دو پارچه برداشت که مدت سه روز هر کدامشان را به صد تومان بخواهد بردارد درست است. در این مدت اختیار دارد که یکی از آنها را بپسندد ولی اگر چهار یا پنج پارچه بود معامله فاسد می گردد. (شرح البدایة ج3 ص38)

* اگر شخصی جنسی خرید و مدت سه روز برای خود شرط خیار گذاشت، سپس آن جنس را استفاده نمود، مثلاً چادر یا پیراهنی بود که آن را استفاده کرد، آن وقت حق فسخ آن را ندارد. ولی اگر یک بار  برای آزمایش از آن استفاده نمود مثلا چادری یا پیراهنی را پوشید که نگاه کند کوچک است یا بزرگ و بعداً بیرون آورد و پس داد، حق فسخ ساقط نمی گردد. (فتاوی هندیه ج3 ص28)