طبق حدیثی که علمای علم حدیث به آن مرتبه حسن لغیره می دهند، تعداد پیامبران 124هزار پیامبر ذکر شده که از آن میان، سیصد و پانزده پیامبر مرسل می باشند و بیست و پنج پیامبر، نام مبارکشان در قرآن ذکر شده است.
پیامبر، مخلوقی است که از سوی خدا برنامه ای منظم و قانونی مدوّن برای سعادت زندگی بشریت بوسیله وحی برایش مهیا می شود تا خود به آن رفتار نموده و به قوم خود نیز ابلاغ نماید؛ فرقی نمی کند که از جانب خدا برایش کتابی آمده باشد یا به کتاب پیامبر پیش از خود دعوت دهد.
به پیامبری که بر او کتاب نازل شده باشد، رسول و اگر بر او کتاب نازل نشده باشد، نبی می گویند.
خداوند متعال پیامبران زیادی برای اهل زمین فرستاد تا قوانین خداوند را برای آنها ابلاغ نمایند که از آن جمله پنج پیامبر اولوالعزم می باشند.
چنانکه در آیه7 سوره مبارکه احزاب می فرمایند: «وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ» «آن گاه که از پیامبران پیمان گرفتیم ، و( همچنین) از تو و از نوح و از ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم (که آیین خداوند را به مردم برسانند)».
طبق حدیثی که علمای علم حدیث به آن مرتبه حسن لغیره می دهند، تعداد پیامبران 124هزار پیامبر ذکر شده که از آن میان، سیصد و پانزده پیامبر مرسل می باشند و بیست و پنج پیامبر، نام مبارکشان در قرآن ذکر شده است.
البته میثاق و یا پیمان از همه انبیاء گرفته شده است و هر پیامبری که ادعای نبوّت کرده، برای اثبات راستی گفتارش، نشانه ای از جانب خداوند به او داده شده است که بدان معجزه گفته می شود.
معجزه فقط از انبیاء بر می آید؛ این معجزات برای آن بود که ادعای پیامبری شان مورد تصدیق قرار گیرد؛ مانند: اثر نکردن آتش به حضرت ابراهیم ـ علیه السّلام ـ، عصای حضرت موسی ـ علیه السّلام ـ ، زنده شدن مرده ها از سوی حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ و دو نیم شدن ماه برای پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ می باشد.
البته بزرگترین معجزه حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ قرآن مجید می باشد و پیامبران از گناهان صغیره و کبیره معصوم بودند و آنچه در بعضی مواقع از آن حضرات سر زده، گناه نبوده، بلکه لغزش و یا عمل به امور خلاف افضل بوده است که از جانب خداوند متنبه شده اند.
آیین و اساس دعوت همه انبیاء، از آدم تا خاتم ـ علیهم السّلام ـ یکی بوده، اما در فروعات تفاوت برنامه وجود داشته است. اما قول مطمئن در عدد انبیاء ـ علیهم الصلوة و السلام ـ این است که عدد مقدر نشود، بلکه چنین باور داشته و بگوییم که هر بنده ای که از جانب خدا مأمور ابلاغ پیام او به بندگانش بوده در طول تاریخ بشر، ما به آنها ایمان داریم. عدد آنها و نام و مکان دعوت آنها را بدانیم یا ندانیم، به همه ایمان داریم؛ لیکن پیرو خاتم النبیین حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ می باشیم و محمد ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ حبیب، بنده، رسول و نبی برگزیده و پاک کرده خداوند است. هرگز بت نپرستید؛ نه قبل از نبوت و نه بعد از نبوت و هیچ گناه کوچک یا بزرگی را مرتکب نشد و به مقام عبدیت سرافراز گشت؛ چنانکه آیه کریمه اشاره می کند: «سبحان الذی اسری بعبده لیلا من المسجد الحرام الی المسجد الاقصی» و همچنین اسری و معراج به پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ اعطا شد و در قیامت شفاعت کبری در حشر و شفاعت امت و حوض کوثر به ایشان بخشیده می شود.
معراج آن حضرت دو سال قبل از هجرت، در 27 رجب اتفاق افتاد. پیامبر از مسجدالاقصی با پیکر مبارکشان در حالت بیداری و هشیاری به سوی آسمانها برده شد. معراج در خواب نبوده است و یا روحانی هم نبوده، بلکه با جسم و روح اتفاق افتاده است.
خداوند پیامبرش را تا سدرة المنتهی برده است و هم چنین در آن شب، به دیدار معبودش شاد گردید و در آن شب، انعامات ویژه و همچنین نماز به آن حضرت عطا شد.
حضرت محمد مصطفی ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ آخرین پیامبر و قرآن کریم، آخرین کتاب الهی و امت آن حضرت ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ آخرین امتها می باشد.
وظیفه مسلمین بعد از رحلت آنحضرت ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ طبق ارشاد ایشان، تمسّک به قرآن مجید و سنّت پاک محمّدی می باشد و این دو، شاهراه نجات در دنیا و آخرت است. هیچ راهی به جز این از جانب خداوند پذیرفتنی نیست. به آن حضرت ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ و کتابش ایمان داریم و پیروی اش را در دو جهان برای خود افتخار می دانیم.
«صلواة الله و سلامه علیه»
«اللهم اجزعنا سیدنا محمد (صلی الله علیه و آله و صحبه و سلم ) ما هو اهله»
