پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و صحبه و سلم می فرمایند: «شفاعتی من اهل الکبائر من امتی» «شفاعت من، برای اشخاصی از امتم می باشد که مرتکب کبیره شده اند» (رواه ابوداوود).
امام ابوحنیفه ـ رحمة الله علیه ـ می فرماید: «و شفاعة الانبیاء علیهم السلام حق و شفاعة نبینا علیه الصلاة و السلام للمؤمنین المذنبین و لاهل الکبائر منهم المستوجبین العقاب حق ثابت» «شفاعت انبیاء ـ علیهم السلام ـ حق است و شفاعت پیامبر ما ـ علیه الصلاة و السلام ـ برای مؤمنان گناهکار و برای مؤمنانی که مرتکب گناه کبیره شده اند و مستحق جزا هستند، حق و ثابت است.
علاوه بر شفاعت عظمی و مراحل دیگر شفاعت که ویژه پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ است، فرشتگان، اولیا الله، قرآن، خانه کعبه، شهدا و اطفال مؤمنین هم به اذن الله شفاعت می کنند و جایی که در نصوص، صحبت از منع شفاعت است، در آنجا بدون اذن الله منظور است که از بحث ما بیرون است.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و صحبه و سلم می فرمایند: «شفاعتی من اهل الکبائر من امتی» «شفاعت من، برای اشخاصی از امتم می باشد که مرتکب کبیره شده اند» (رواه ابوداوود).
