شخص معتاد به مواد مخدر، رنگ و روي طبيعي خود را از دست مي دهد. اندامي ضعيف و شكننده داشته، بدني استخواني و بي رمق پيدا خواهد كرد. بي‌اشتها و بي‌ميل به كليه غذاهاي مقوي، بهترين غذاي وي فقط دود و دود خواهد بود.
سپاس و ستايش تنها سزاوار خداوندي است كه چيزهاي پاكيزه را حلال كرده و ناپاكي ها و مخدرات را براي ما حرام گردانيد. و درود و سلام بر اشرف مخلوقات حضرت محمد صلی الله علیه و سلم و بر جمله اصحاب و اتباع ايشان تا روز قيامت. اما بعد: مسلمانان! عزيزان آگاه و روشندل! هوشيار باشيد و از خواب غفلت به پا خيزيد. اكنون كه در هزاره سوم ميلادی و در اوج پيشرفت و ترقي تكنولوژي به سر مي بريم، دشمنان دين همگي دست به دست هم داده و در انديشه نابودي دين اسلام برآمده‌اند. هزاران مفسده و فرهنگهاي نادرست را بوسيله ماهواره و اينترنت و ساير رسانه‌هاي ارتباط جمعي بين ما شايع كرده‌اند.
با پخش سي‌دي ها و فيلم هاي مبتذل و تصاوير مستهجن، بي عفتي و بي‌حيايي را بين نسل جوان ما رواج داده‌اند. با تهيه و توزيع انواع گوناگوني از مشروبات الكلي، عقل و درايت را از سر جوانان ما به در كرده و تفكر اسلامي را از نهاد آنها نابود ساخته‌اند. براي بدبختي ملت مسلمان ما، انواع گوناگوني از مواد خانمان سوز مخدر را به وجود آورده و در دسترس آحاد مردم قرار داده‌اند؛ لذا با از بين بردن عزم و ارادة پايدار از آنها، شكاف عميقي بين همه اقشار جامعه به وجود آورده‌اند. با اندكي تأمل در عمق اين فجايع و مصيبتها، مي توان فهميد كه مهمترين ترس و واهمه آنها از مسلمين، اتحاد و همبستگي ما مسلمانان است. بدون شك آنها مي دانند كه اگر ما مسلمانان دست به دست هم داده و با وحدت كلمه در مقابل آنها بايستيم مسلماً ما پيروز خواهيم بود و ما آنها را نابود و رسوا خواهيم ساخت.
عزيزان من! از خواب غفلت بيدار شويد و راه اين بلاي خانمان برانداز را ببنديد، با تفكر در آيات قرآن و احاديث نبوي، و با تامل در دلائل عقلي و نقلي، حرام بودن آنرا دريابيد. خداوند متعال با اشرف مخلوقات گردانيدن ما انسانها، پنج گوهر گران بها، پنج شرافت و بزرگي را در نهاد ما به وديعه گذاشته و ما را به محافظت از آنها تكليف نموده است. هر كس كه اين نواميس و ارزشهاي پنجگانه را محفوظ دارد به سعادت دارين نائل خواهد گشت. اولين ناموس و ارزشي كه انسان، مكلف به حفظ آن شده، تن آدمي است. مسأله قصاص، مصداق بارزي از اهميت تن آدمي است كه خداوند در شرع مقدس اسلام در حق قاتلين به ناحق، دستور فرموده است. خداوند متعال در جاي جاي قرآن كريم از حرمت و ناخوشايندي اين عمل پرده برداشته و به صراحت مي فرمايد: «وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللهُ» يعني «و كسي را بدون حق و بدون فرمان الهي مكشيد كه خداوند آنرا حرام كرده است». و در آيه ديگري مي فرمايد: «وَ لا تَقْتُلُوا اَنْفُسَكُمْ» يعني «خود كشي مكنيد».
پيامبر اكرم صلی الله علیه و سلم نيز در اين خصوص مي فرمايند: «اَلادَمِي بُنْيَانُ الرَّبِّ مَلعُوْنُ مَنْ هَدَمَ بُنْيَانَ الرَّبِّ» يعني «تن آدمي ساختمان الهي است، ساختماني كه خداوند آنرا بنا كرده است؛ هركس اين ساختمان را از بين برده و نابود سازد دچار لعنت خداوندي قرار خواهد گرفت». در بيان درجه قبح و ناخوشايندي خودكشي و به ناحق كشتن ديگران، همين اندازه كافي است كه بدانيم شخص قاتل، مورد خشم و غضب خداوند قرار گرفته و لعن و نفرين الهي نصيب وي مي گردد. دومين ناموس و شرافتي كه ما انسانها، مكلف به حفظ آن شده‌ايم، حفظ مال و دارايي است. دين اسلام براي جريمه و تنبيه كساني كه اموال ديگران را از بين مي برند، ضمانت و جبران آنرا دستور كرده است كه اين خود، ارزش و اهميت والاي اين نعمت الهي را نشان مي دهد. خداوند متعال در اين خصوص چنين مي فرمايد: «وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذيْرَاً» يعني «در مصرف اموال به هيچ وجه اسراف و زياده روي نكنيد». اين آيه بيانگر آن است كه اموال و دارايي هايي كه خداوند به عنوان امانت به دست ما سپرده است به هيچ وجه نبايد در جاهاي نادرست و معصيت و يا در هر موردي زياده از حد صرف شود.
سومين ناموس و نعمتي كه حفظ آن براي ما لازم است، ناموس نسب است. تازيانه خوردن و يا سنگسار شدن از مصاديق بارز توجه شارع به اين نعمت الهي است كه در خصوص شخص گناهكار اتخاذ كرده است. خداوند متعال مي فرمايد: «وَ لا تَقْرَبُوا الزِّ نَا» يعني «با انجام عوامل و انگيزه‌‌هاي زنا، به زنا نزديك نشويد». اين خود نشان دهنده عقوبت و عذاب الهي و نيز بيانگر عمق بي‌بند و باري و فاجعه‌اي است كه در صورت ارتكاب اين عمل، نصيب نسل انسان مي گردد. چهارمين ناموس و ارزشي كه انسانها مكلف به حفظ آن هستند، ناموس دين است. براي بيان اهميت و ارزش دين، همين اندازه كافي است كه بدانيم، هرگاه دشمني به مرزهاي كشور اسلامي حمله‌ور شود، حكم جهاد بر آحاد مردم حتي زنان و كودكان فرض مي گردد تا در مقابل كفار ايستادگي كرده و از كيان و مقدّسات خود محافظت نمايند. خداوند متعال اين مطلب را در قرآن كريم به وضوح بيان كرده مي فرمايد: «وَ قَاتِلُوْهُمْ حَتَّي لا تَكُوْنَ فِتْنَةٌ» يعني «با آنان پيكار كنيد تا فتنه‌اي باقي نماند».
پنجمين ناموس و شرافتي كه ما انسانها بايد در حفظ آن بكوشيم، ناموس عقل است. عقل گوهري است كه خداوند آنرا در نهاد انسانها به وديعه گذاشته تا راه راست را بيابيم و با مقتضيات آن عمل كنيم. پس هر چيزي كه مخل و زائل كننده آن باشد حرام بوده و مرتكب آن نيز گناهكار مي گردد. خداوند متعال نيز در قرآن كريم مي فرمايد: «رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوْهُ» يعني «اي مؤمنان! ميخوارگي و قمار بازي و بت ها و تيرها، همه و همه پليدند و ناشي از تزيين و تلقين عمل شيطان مي باشند. پس از پليدي دوري جوئيد تا رستگار شويد». پس با توجه به مطالب مذكور فهميديم، هر چيزي كه به يكي از نواميس خمس و ارزشهاي پنجگانه آسيب برساند در شرع اسلام مذموم و مرتكب آن نيز دچار عذاب الهي مي گردد. اما نكته بسيار قابل توجه اين است كه، اگر خودكشي يا كشتن ديگران، اتلاف مال، زنا، عدم پايبندي به اصول و ارزشهاي اسلامي، هر كدام در حد خود يك گناه و يك ضد ارزش باشند، استعمال مخدراتي از قبيل ترياك، شيره، هروئين، حشيش، بنگ، كوكائين و غيره، از همه جهات ضد ارزش به حساب آمده و به كليه موارد مذكور آسيب هاي جدي و جبران ناپذيري را وارد مي كند.
شخص معتاد به مواد مخدر، رنگ و روي طبيعي خود را از دست مي دهد. اندامي ضعيف و شكننده داشته، بدني استخواني و بي رمق پيدا خواهد كرد. بي‌اشتها و بي‌ميل به كليه غذاهاي مقوي، بهترين غذاي وي فقط دود و دود خواهد بود. اولين آسيبي كه مخدرات به شخص معتاد مي رساند، از بين بردن اولين ناموس يعني ناموس تن است. دود به تدريج در روح و روان او اثر كرده و آرام آرام آنرا از بين خواهد برد. دومين ضرر مخدرات، نابود كردن ناموس دوم است. يعني ناموس مال. مال، اين هديه الهي كه انسان مي بايست در جهت اعتلاي فرهنگ، دين و مقدسات و ارزشهاي اسلامي صرف كند، اكنون توسط اين شخص معتاد، صرف دود و نشئگي مي گردد.
سومين مصيبتي كه شخص معتاد مبتلا به آن مي شود، از دست دادن ناموس سوم است، يعني ناموس نسب. نسب اين ارزش والاي انسانيت كه لحظه‌اي غفلت نيز در اين خصوص گناه بزرگي محسوب مي شود، اكنون توسط اين شخص معتاد، به راحتي پايمال مي گردد. شخص معتاد از روي نداري و بيچار‌گي به پست ترين گناهان كه همانا تضييع نسب و از دست دادن شرافت انساني است، تن مي دهد تا بلكه مقداري از مواد مصرفي خود را پيدا كرده و لحظه‌اي را با آن به سر برد. چهارمين بلايي كه بر شخص معتاد مي آيد، از دست دادن ناموس چهارم است يعني ناموس دين. شخص معتاد پيوسته از نماز و مسجد بيزار، از روزه و عبادات گريزان است. خود را هميشه از مردم و جامعه جدا كرده، خرابه‌اي را بر مي گزيند تا دور از انظار مردم به آرزوهاي پوچ و واهي خود دست يابد. و در نهايت، شخص معتاد پنجمين ناموس خود را نيز از دست مي دهد. اگر شراب و مواد الكلي، لحظه‌اي عقل را از بين مي برند، پس ترياك و مخدرات ديگر به تدريج عقل وي را نابود مي سازد. آرام آرام در روح و روان او اثر كرده و او را از انديشه سالم باز مي دارد.
به همين علت است كه حضرت عمر رضي الله عنه بر منبر رسول الله صلی الله علیه و سلم رفته و فرياد برمي آورد: «اَلْخَمْرُ مَا خَامَرَ الْعَقْلَ» يعني «آن شرابي كه قرآن كريم آنرا حرام گردانيده، فقط شرابي نيست كه از آب انگور گرفته و گنديده است. بلكه مشروبات حرام، به تمام آن چيزي اطلاق مي شود كه تعادل و توازن طبيعي عقل را به هم زند». پس هر چيزي كه ادراك عقلاني را مختل نمايد و آنرا از طبيعت خويش كه هوشياري و توانايي تمييز است خارج كند، خمر محسوب مي شود و تا روز قيامت حرام است. بنابراين موادي مانند، حشيش، كوكائين، هروئين و غيره كه تأثير شديدي بر عقل مي گذارند و مصرف كننده آنها، دور را نزديك و نزديك را دور ديده و تصاوير خيالي و غير واقعي در برابر چشمانش ظاهر مي شود و در دريايي از اوهام و خيالات غرق شده و در اين سرگرداني و گمراهي، خود و دنياي اطرافش را فراموش مي كند، مسلماً مشمول تعريف خمر خواهد بود.
در حديث صحيحي از رسول اكرم صلی الله علیه و سلم اين گونه آمده است: «نَهَي رَسُوْلُ اللهِ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ عّنْ كُلِّ مُسْكِرٍ وَ مُفَتِّرٍ» يعني «پيامبر اكرم صلی الله علیه و سلم نوشيدن مشروبات الكلي و يا هر مواد مخدري را كه بدن انسان را تضعيف كرده و قواي آنرا تحليل مي برد، نهي فرموده است». لذا مجتهديني هم كه در باب بيان احكام مواد مخدر، فتوي صادر كرده‌اند همگي به حرام بودن استعمال آن تصريح نموده‌اند. از آن جمله مي توان به شيخ شمس الدين محمد بن عبدالله الحنفي اشاره كرد كه در اين مورد چنين گفته است: «يَحْرُمُ اَكُلُ الْبَنْجِ وَ الْحَشِيْشَةِ وَ الاَفْيُوْنِ» يعني «استعمال بنگ، حشيش و ترياك حرام است». و نيز شيخ محمد علاء الدين الحصكفي رحمه الله در اين مورد اينگونه فرموده است: «مَنْ قَالَ بِحِلِّ الْبَنْجِ وَ الْحَشِيْشَةِ فَهُوَ زِنْدِيْقٌ مُبْتَدِعٌ بَلْ قَالَ نَجْمُ الدِّيْنِ الزَّاهِدِيّ اِنَّهُ يَكْفُرُ وَ يُبَاحُ قَتْلُهُ» يعني «كسي كه استعمال بنگ و حشيش را حلال انگارد مبتدع و زنديق است. حتي شيخ نجم الدين الزاهدي در اين مورد معتقد است كه آن شخص كافر شده و از دايره ايمان خارج مي گردد لذا كشتن آن شخص نيز مباح است».
از جمله فقهايي كه معتقد به حرام بودن مواد مخدر هستند، شيخ الاسلام ابوبكر بن علي اليمني است. وي در اين خصوص مي فرمايد: «وَ لا يَجُوْزُ اَكْلُ الْبَنْجِ وَ الْحَشِيْشَةِ وَ الاَفْيُوْنِ وَ ذَلِكَ كُلُّهُ حَرَامٌ لاَنَّهُ يُفْسِدُ الْعَقْلَ حَتَّي يَصِيْر الرَّجُلُ فِيْهِ خَلاعَةً وَ فَسَاداً وَ يَصُدُّهُ عَنْ ذِكْرِ اللهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ». يعني «مصرف بنگ و حشيش و ترياك حرام است؛ زيرا همگي عقـل انسان را زائــل كــرده و در فســاد اخلاقي و رفتاري آن شخص تأثير مستقيم دارد. مهمتر از همه، وي را از عبادت الهي باز مي دارد». حضرت علامه علي بن سلطان محمد القاري الحنفي رحمه الله نيز از جمله فقهائي است كه در خصوص حرمت مخدرات اين گونه بيان كرده است: «وَ فِي الاَفْيُوْنِ سَبْعُوْنَ مَضَرَّةً اَقَلُّهَا نَسْيَانُ الشَّهَادَةِ» يعني «ترياك هفتاد نوع آسيب و ضرر به انسان مي رساند كه كمترين آن، فراموش كردن كلمه شهادت به هنگام مرگ است».
حضرت علامه احمد بن محمد حجر الهيتمي الشافعي نيز اينگونه مطلب را بيان مي كند: «اَلْكَبِيرَةُ السَّبْعُوْنَ بَعْدَ الْمأةِ اَكْلُ الْمُسْكِرِ الطَّاهِرِ كَالْحَشِيْشَةِ وَ الاَفْيُوْنِ» يعني «صد و هفتادمين گناه كبيره، مصرف مخدرات است مانند حشيش، ترياك و غيره». حضرت الشيخ علامه ابراهيم بن عبدالرحمن نيز مي فرمايد: «مِنَ الْمَعْلُوْمِ اَنَّهُ يَضُرُّ بِالْجِسْمِ فِي الْغَالِبِ مَعَ مَنْ هُوَ مُدَاوِمٌ عَلَي اَكْلِهِ وَ قَدْ يُفْضِيْ بِآكِلِهِ اِلَي مَا لايَلِيْقُ بِقَدَرِ الشَّخْصِ مِنْ حَزْمِ الْمُرُوئَةِ وَ فَعْلِ الْقَبِيْحِ وَ عَدَمِ الْحَيَآءِ وَ هُوَ شُعْبَةٌ مِنْ شُعَبِ السَّحْرِ يُحَسِّنُ الْقَبِيْحَ وَ يُقَبِّحُ لَهُمْ الْحَسَنَ وَ يُريْهِمْ اَشْيَاءَ عَلَي خِلافِ حَقَائِقِهَا وَ يُخَيِّلُ الْخِيَالاتِ الْبَاطِلَةَ وَ هَكَذَا تأثِيْرُ السِّحْرِ». يعني «ضرر و زياني كه ترياك و مخدرات ديگر به شخص معتاد وارد مي كند واضح و آشكار است. زيرا پيوسته او را به اعمال ناخوشايندي وا مي دارد كه هيچ گونه ميلي به انجام آنها ندارد. مردانگي و جوانمردي وي را از بين برده و بسيار بي‌حيا مي نمايد و هميشه مجبور است كه به كارهاي پست و ذلت بار تن دهد. مواد مخدر، نوعي جادو است كه مدام حقائق را معكوس جلوه مي دهد. زشتيها را نيكو، پليديها را پسنديده، باطل را حقّ مبين مي نماياند. گويا طلسمي است كه روح و روان وي را تسخير كرده است».
شيخ مذكور در ادامه سخنان خود مي فرمايد: «قَالَ الْعُلَمَاءُ الْقَرِيْطُ مَسْخُ هَذهِ الاُمَّةِ» يعني «علماء در حق شخص معتاد گفته اند: مبتلايان و معتادين به مخدرات، اشخاص مسخ شده امت محمدي هستند. نكته قابل توجه اين است كه افراد مي گويند: ما ترياك، حشيش و يا غيره را مي خوريم. اما در حقيقت، اين مواد مخدر است كه تن و جان آنها را خورده و نابود مي سازد. چهره آنها را دگرگون كرده و تبديل به صورت ممسوخ مي نمايد». شاعر در اين خصوص مي فرمايد: يُـحِبُّ الْجَـاهِـلُ الْغِـرُّ مِـنْ ضُلِّهِ/ وَ مِنْهُ يَقِلُّ الْلَحْمُ وَ الْعَقْلُ وَ الـدَّمُ/ كَحُبِّ الْفَرَاشِ النَّارَ جَهْـلاً وَ اِنَّهَا/ مُضِــرَّتُــهُ لَكِنَّــهُ لَيْــسَ يَعْلَـمُ. يعني «اين افراد نادان هستند كه به خاطر حماقت خود، ترياك و امثال آن را دوست مي دارند و به سبب آن گوشت و خون و عقل خود را از دست مي دهند. آنها چونان پروانه‌اي هستند كه به سوي آتش پرواز كرده و خود را در داخل آن مي اندازند. تنها فرقشان اين است كه اينان عاقل اند و پروانه نه».
كوتاه سخن اينكه، مضرات مواد مخدر نزد همه عقلاء، مجتهدين و علماء امريست آشكار و واضح، چيزيست محقق و مسلم. پس با توجه به آيه «وَ لا تُلْقُوا بِاَيْدِيْكُمْ اِلَي التَّهْلُكَةِ» يعني «خود را با دست خويش به هلاكت نيفكنيد» و با عنايت به سخنان گهربار پيامبر صلی الله علیه و سلم كه مي فرمايند: «لا ضَرَرَ وَ لا ضِرَارَ فِي الاِسْلامِ» يعني «ضرر رساندن به خود و به ديگران در اسلام روا نيست» متوجه مي شويم كه هيچ آدم عاقلي نبايد به طرف اين ماده خانمان برانداز كشيده شده و به آن آلوده شود. اين در حقيقت يك نمونه بارزي از دسيسه‌هاي استعماري غرب است كه براي نابودي ملت اسلام و براي از هم گسيختن نظام خانواده هر فرد مسلمان و براي ساختن جامعه‌اي با مردمان بي‌‌اراده و سست، ضعيف و ناتوان، بي‌بند و بار و عاري از هر گونه ارزشهاي اخلاقي و مفاهيم معنوي، مملو از جرايمي چون سرقت، خود فروشي و فحشا و غيره، به مرحله اجرا گذاشته شده است.
در پايان، چهار مورد توصيه به جوانان عزيز و فهيم و مسلمان خود دارم و اميدوارم كه با جان و دل به آن توجه كرده و آنرا سرلوحه زندگي خود قرار دهند تا از هر گونه گزند دشمنان قسم خورده اسلام در امان باشند.
1ـ عزيزان من! از مطالبي كه، دين در حق مواد مخدر بيان مي كند آگاهي حاصل كنيد. از دستورات و تكاليف دين خود كاملاً مطلع شويد. مسائل و موارد مربوط به مواد مخدر را طبق مذهب خويش فرا گيريد. زيرا هر فرد مسلمان، لازم است كه به مذهب خود پايبند بوده و به دستورات مجتهد خويش عمل نمايد. بدانيد كه مذهب شما، مواد مخدر را حرام كرده است. هم كاشت و هم فروش و هم استعمال آنرا.
2ـ عزيران من! دستورات و قوانين كشوري را اطاعت كنيد و از انجام كارهاي غير قانوني و شرعي بپرهيزيد. همانگونه كه پدر، در يك خانواده، سرپرست و قيّم افراد تحت تكفل خويش است، دولت نيز سرپرست و متولي امور شهروندان آن كشور است. همانگونه كه خروج عليه پدر و عدم اطاعت از دستورات سرپرست، موجب خواري و خذلان است، خروج عليه دولت و نظام حاكم و عدم اطاعت از فرامين و دستورات آن نيز فتنه، فساد، جنايت، بي‌بند و باري و اعتياد را به دنبال خواهد داشت. پس بنا بر قوانين اتخاذ شده در نظام جمهوري اسلامي ايران كه خود برخاسته از تعاليم اسلامي است، به هيچ يك از شهروندان اين مرز و بوم، روا نيست بر خلاف اين قوانين عمل كرده و عليه آن اقدام نمايند.
3ـ عزيزان من! در احوال يك شخص معتاد و در نحوه زندگي و معاش او تأمل كنيد. آيا آنها با اعتياد به مخدرات، به ارزش و مقامي كه غير معتادين به آن نرسيده‌اند، دست يافته‌اند؟ آيا آنان با ابتلاء به ترياك و امثال آن، به امتيازات و مفاخر كذايي و رؤيايي نائل گشته‌اند؟ پر واضح است كه به هيچوجه چنين نيست. بلكه آنان بسياري از ارزشها و نعمات الهي چون، دارايي، صحت و سلامت جسمي و روحي، خانواده، عزّت و شرافت انساني و مردانگي را از دست داده و اكنون به فردي تهيدست، بينوا، عليل و ناتوان، بي‌عائله و بي‌خانمان، بدبخت و مفلوك، خوار و ذليل تبديل گشته‌اند. اين چيزي است كه از مواد مخدر نصيب آنان ميشود.
4ـ عزيزان من! به هيچوجه اسباب و موجبات اعتياد به مواد مخدر را فراهم نسازيد. از دوستي و مصاحبت با افراد معتاد بپرهيزيد؛ زيرا دوستي و رفاقت با افراد ناباب و معتاد، مهمترين عاملي است كه سبب ميشود شما از راه راست منحرف شده و به راه آنها گرايش پيدا كنيد. از كشيدن سيگار و امثال آن جدّاً خودداري كنيد؛ زيرا آنها وسيله و راهي هستند براي رسيدن به مخدرات بزرگتر. خداوند همه مسلمانان را از اين بلاي جانسوز در پناه خود حفظ كرده و توفيق استقامت در راه راست را عنايت فرمايد. سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَي الْمُرْسَلِيْن وَ الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ.
