سعادت و خوشبختی، مطالعه و رشد دادن عقل خود با مطالب مفید،استعدادهایت را شکوفا و زبانت را شیوا و ساختارت را زیبا می‌گرداند،دور شدن وسوسه ها و غم واندوه،اندرزهای فرزانگان و برداشتهای علمی‌دانشمندان.
یکی از عوامل سعادت و خوشبختی، مطالعه و رشد دادن عقل خود با مطالب مفید است. هر عالِمی شما را به مطالعه و کتاب خوانی توصیه می‌نماید تا جهالت و نادانی از تو دور شود و می‌گوید: کتاب، همنشینی است که در تمجید و ستایش تو مبالغه نمی‌کند و دوستی است که تو را فریب نمی دهد؛ کتاب، رفیقی است که تو را خسته نمی‌کند، راهنمایی است که تو را به بدبختی نمی اندازد، همسایه ای است که کندی رفتار تو را نمی پسندد و نمی‌خواهد از قافله باز بمانی؛ همراهی است که نمی‌خواهد داشته هایت را با چاپلوسی و تملّق از دستت بیرون بیاورد؛ کتاب با تو با مکر و دسیسه رفتار نمی‌نماید و با تزویر و دورویی، تو را نمی فریبد و به تو دروغ نمی‌گوید.
کتاب، چیزی است که هرچه بیشتر به آن بنگری تو را بهره مند می‌سازد و استعدادهایت را شکوفا و زبانت را شیوا و ساختارت را زیبا می‌گرداند؛ هرچه بیشتر کتاب بخوانی، سخنان و کلمات زیبایی از زبانت بیرون خواهد آمد و شاد و سرحال خواهی گشت و دلت، آباد خواهد شد.
خواندن کتاب، باعث می‌شود تا توده مردم تو را گرامی بدارند و پادشاهان، با تو دوست گردند. آنچه از یک کتاب در مدت یک ماه می‌توانی فرا بگیری، از زبان مردم در مدت یک سال فرا نخواهی گرفت؛ داده های کتاب، رایگان است و نیازی به تحمل رنج و زحمت و ایستادن بر در خانه آموزگار ندارد.
کتاب، همانطور که روزها گوش به فرمان توست، شب ها نیز تو را همراهی می‌کند و همانگونه که در حضر از تو فرمان می‌برد، در سفر نیز مطیع تو خواهد بود و به بهانه خواب از همراهی با تو امتناع نمی‌ورزد و خستگی و بیداری تأثیری بر همراهیش با تو نمی‌گذارد.
کتاب، معلمی است که وقتی به او نیاز داشته باشی، بدون خجالت و کمرویی به آن روی می‌آوری و هر وقت سراغش بروی، به تو فایده می‌رساند و اگر از او دوری کنی، اطاعت از تو را رها نخواهد کرد. اگر او را مورد بی مهری قرار دهی، رفتارش با تو عوض نخواهد شد؛ هرگاه به بهانه ای دست به دامانش شوی، تو را از دیگران بی نیاز می‌گرداند؛ اگر او با تو باشد، تنهایی برایت زیانی نخواهد داشت و به همنشینی با فرد بدی ناچار نخواهی گشت. اگر لطفش به تو همین باشد که تو را از کوچه نشینی و نگاه کردن به عابران، باز بدارد، بزرگترین لطف را در حق تو کرده است. زیرا کوچه نشینی، باعث تضییع حقوق دیگران می‌شود و سبب می‌گردد تا نگاه انسان به این سو و آن سو بچرخد و وقت انسان در کارهای بی ارزش و با فرومایگان سپری شود و بدین سان انسان، از سخنان زشت و اخلاق ناپسند مردم در امان نماند. همین که کتاب، تو را از آرزوها و خیالات پوچ و بی ارزش و از عادت کردن به راحتی و تنبلی و بازی و امثال آن دور می‌نماید، در حقیقت کاملترین ارمغان را به تو هدیه نموده و بزرگترین منت را بر تو نهاده است.
سخنی چند در فضل کتاب
حضرت ابوعبیده می‌گوید: مهلب در وصیت خود به فرزندانش گفت: فرزندانم! در بازارها جز نزد زره سازان و کسانی که کتاب صحافی می‌کنند، نروید.
بزرگترین و شریفترین کتاب، قرآن است؛ همان کتابی که بدین گونه، تعریف شده است: «کتابٌ اُنزِلَ اِلیکَ فَلا تَکُن فِی صَدرکَ حَرَجٌ مِنهُ لِتُنذِرَ بِهِ»«کتابی است که به سوی توای محمد فرستاده ایم؛ پس نباید در دل تو تنگی و حرجی باشد، تا بوسیله قرآن بیم دهی».
فواید مطالعه
1- دور شدن وسوسه ها و غم واندوه.
2- پرهیز از فرو رفتن در کارهای بیخود و دوری از پرداختن به امور پوچ.
3- دور شدن از افراد بیکار.
4- شیوایی زبان و تمرین سخنوری، و دور شدن از تکلف در سخن گفتن یا زور زدن برای شیواگویی.
5- رشد عقل و خرد و پالایش خاطر.
6- بدست آوردن دانش فراوان و حفظ مفاهیم.
7- استفاده از تجربه دیگران و بهره مندی از اندرزهای فرزانگان و برداشتهای علمی‌دانشمندان.
8- فراهم شدن بستر مناسب برای هضم علوم و مطالعه فرهنگ هایی که در زمان خود بر جوامع حاکم بوده اند.
9- افزایش ایمان. خواندن کتابهای اسلامی، باعث افزایش ایمان می‌گردد. زیرا کتاب، پند دهنده و اندرزگوی بزرگی است که از بدی ها باز می‌دارد و به خیر و خوبی فرا می‌خواند.
10- ذهن، بوسیله خواندن کتاب از پریشانی نجات می‌یابد و قلب، از اندوه و رنج رها می‌شود و وقت انسان از ضایع شدن مصون می ماند.
11- کتابخوانی، باعث می‌شود که انسان در فهم واژه ها و معانی و مفاهیمی که در کلمات است و نیز در شناخت اسرار و رموز حکمت، مهارت پیدا کند.
