پيشوايان طريقت و بزرگان حقيقت، براي تصفيه و پاك كردن نفس، ذكر و ياد خدا را مقرّر كردند تا براي نفس ملكه راسخي حاصل شود و ذكر، صفت لازمه آن گردد.
پيشوايان طريقت و بزرگان حقيقت، براي تصفيه و پاك كردن نفس، ذكر و ياد خدا را مقرّر كردند
تا براي نفس ملكه راسخي حاصل شود و ذكر، صفت لازمه آن گردد.
پس در اين هنگام نفس هلاك و تباه مي شود و مرتبه فناء و بقاء تحقـق مي پذيرد؛
اكنون آنكه امر كننده به بدي بود، مطمئنه گشت و قبلاً بر دشمني خداوند رحمن پافشاري مي كرد؛
ولي حالا از خدا راضي شد و خداوند نيز از او راضي گشت.
طریقه الراشدین 285