احکام غسل

از آنجایی که دانستن احکام شرعی یکی از مسائل ضروری و واجب زندگی ما مسلمانان است، در اینجا پیرامون مسائل و احکام غسل، مطالبی را بیان می کنیم؛ چنانچه خداوند متعال می فرماید: «وَإِن کُنتُمْ جُنُباً فَـﭑطَّهَّرُواْ» «و اگر جُنُب باشید، خود را بشویید» (مائده/ 6)

«غسل» در لغت به معنای شستن چیزی برای از بین بردن چرک آن است و در اصطلاح فقه عبارت است از «شستن تمام بدن، به قصد قربت و اطاعت از فرمان الهی».

فرایض غسل

1- شستن دهان 

2- شستن بینی

3- شستن تمام بدن(یکبار)

سنتهای غسل:

1- شستن دو دست و فرج(عورت) و زایل کردن نجاست از بدن.

2- وضو گرفتن (البته در مکانی که آب جمع می شود، نباید پاها شسته شود و بعد از اتمام غسل، در بیرون از قسمتی که آب جمع شده پاهایش را بشوید).

3- قبل از شروع کردن به غسل، در دل بسم الله الرحمن الرحیم بگوید.

4- آب را بر تمام بدن خود سه بار بریزد.

5- آب را اول بر سر خویش، سپس بر شانه راست و سپس بر شانه چپ خویش بریزد.

6- بدن خویش را بمالد.

7- بدن را بصورت پیاپی بشوید؛ به نحوی که عضو اول، قبل از شستن عضو دیگر خشک نشود.

اگر در آب جاری داخل شد و در آن درنگ کرد و بدن خویش را مالش داد، سنت غسل را کامل کرده است. همچون استخرهای بزرگ ده در ده باشد.

چیزهایی که غسل را واجب می کنند:

1- جدا شدن منی از جای خود؛ اگر همراه با جهندگی و شهوت باشد.

2- غایب شدن حشفه (رأس آلت تناسلی) برای فاعل و مفعول موجب غسل است؛ چه منی نازل شود چه نشود.

3- قطع شدن حیض (عادت ماهانه) و نفاس.

4- اگر فردی در خواب جُنُب شود بیدار گردد.

5- شخصی که مسلمان گردیده؛ در حالی که جُنُب باشد.

 

در موارد زیر غسل کردن سنّت است:

1- برای نماز جمعه (روز جمعه)

2- برای نماز عیدین (عید سعید فطر و عید سعید قربان)

3- قبل از احرام

4- در روز عرفه

* در خارج شدن مذی و ودی، غسل واجب نمی شود؛ چنانچه پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرموده است: «کل فحلٍ یمذی و فیه الوضوء» «هر جوانی دچار مذی می شود و در این حالت بر او وضو واجب می شود».

منی:

منی مرد، سفید و غلیظ و بدبو و همراه شهوت است و به وسیله آمدن آن، آلت تناسلی شل می شود.

منی زن، زرد و رقیق بوده و همراه شهوت.

مذی: مایع مایل به سفید و رقیق که هنگام عشق بازی با همسر خود، یا نظر به نامحرم خارج گردد.

ودی: مایعی غلیظ تر از ادرار که بعد از ادرار کردن خارج می شود.

در موارد زیر غسل کردن مستحب است:

1- شب نیمه شعبان

2- لیلة القدر

3- قبل از نماز کسوف و خسوف

4- نماز استسقاء

5- ترس و وحشت

6- هنگام تاریکی

7- وزیدن باد شدید و طوفانی

8- پوشیدن جامه­ ای نو

9- کسی که از گناهی توبه کرده است.

10- کسی که از سفری بازگشته است.

11- کسی که اراده داخل شدن به مکّه مکرمه دارد.

12- کسی که اراده داخل شدن به مدینه منوّره دارد.

13- وقوف به مزدلفه در صبحگاه روز عید قربان(یوم النّحر)

14- برای طواف زیارت

15- کسی که مرده ای را غسل دهد.

16- بعد از حجامت

17- کسی که از دیوانگی، بیهوشی و یا از مستی به هوشیاری آمده است.

18- کسی که به اسلام مشرف شود، در حالی که پاک است.

نکته: خواندن قرآن برای شخص جُنُب، ممنوع است.