انواع شراب، حرام و نجس است.خوردن آن بعنوان دارو نیز ناجایز و حرام است
در مورد خوردن چیزهای نشئه آور
* انواع شراب، حرام و نجس است؛ خوردن آن بعنوان دارو نیز ناجایز و حرام است؛ (والدر، ج5، ص444) بلکه استفاده دارویی که مخلوط با شراب باشد هم ناجایز است. (شرح التنویر، ج5، ص444)
* علاوه بر شراب حکم تمام اشیای نشه آور مانند افیون، قرنقل و ... هم همینطور است.
* اگر شخصی شراب را سرکه نمود خوردنش جایز می گردد. (شرح البدایه، ج4، ص496)
* برخی از مادران بچه ها را افیون داده و می خوابانند تا نشه شده و آرام باشند ، این عملشان ناجایز و حرام است. (شرح التنویر، ج5، ص459)
در مورد ظرف طلایی و نقره ای:
* خوردن و آشامیدن در ظروف طلایی جایز نیست و استفاده از ظروف طلایی از قبیل چنگال، خلال، سرمه دادن، عطر زدن، و غیره درست نیست، همچنین برای مردان خوابیدن بر تختی که پایه از طلا باشند، درست نیست و در آینه ای که قابش از طلا یا نقره باشد خود را نگاه کردن هم درست نیست. (هدایه، ج6، ص223)
در مورد لباس و پرده
* پوشانیدن زیور آلات و لباس ابریشمی و مخمل به پسر بچه ها ناجایز است؛ (شرح التنویر، ج5، ص356) بطور کل پوشیدن آنچه برای مردان حرام است، برای پسر بچه ها هم حرام است.([فتاوی هندیه، ج6، ص221) ولی اگر تار آن غیر ابریشمی و پودش ابریشم باشد، آن وقت پوشیدنش درست است. (شرح التنویر، ج5، ص349)
* پوشانیدن کلاه یا لباس زمانی برای پسر بچه ها درست است که نقوش آن بسیار نزدیک به هم نباشند، اگر نقوشی که بوسیله ی نخ بر آن زده شده اند، طوری متصل به هم اند که از دور هیچ پارچه نمایان نمی گردد، آن وقت پوشانیدن آن برای پسر بچه ها ناجایز است؛ حکم لباسی که با نخ ابریشم نقش شده نیز همچنین است، یعنی اگر نقشش بسیار نزدیک به هم باشند، پوشانیدن آن برای پسر بچه ها نا جایز است. (رد المختار، ج5، ص345)
* پوشیدن لباس بسیار نازک با برهنه بودن یکسان است، در حدیثی آمده افرادی که در دنیا لباس بسیار نازک می پوشند، در قیامت از برهنگان به شمار می روند؛ زنی که پیراهن و چادرش هر دو نازک باشند مورد خشم و غضب خداوند متعال قرار می گیرند. (رواه البخاری)
* برای زنان جایز نیست که شکل و صورت مردان را اختیار نموده و کفش مردانه بپوشند، پیامبر صلی الله علیه و سلّم چنین زنان را لعنت فرموده است. (ردالمختار، ج5، ص415)
* برای زنان پوشیدن زیورآلات جایز است، البته بهتر این است که زیاد نپوشند و پوشانیدن آنها به دختران جایز نیست، پوشیدن زیورهایی که غیر از طلا و نقره باشد مانند: رصاص و ... نیز جایز است؛([مشکوة، ص379) البته پوشیدن انگشتری که غیر از طلا یا نقره باشد درست نیست. (فتاوی هندیه، ج6، ص222)
* زن باید از سر تا قدم خود را پوشیده و پیش مردان نامحرم خود را ظاهر نکند، البته اگر پیرزنی صورت و دو کف دست و دو پای خود را تا قوزک پا ظاهر کرد ایرادی ندارد، و برای پیرزن هم جایز نیست که بیشتر از آن را ظاهر کند، عموماً چادر زن از پیشانی بالا رفته و با همین حالت پیش نامحرم حاضر می شود؛ حال آنکه باید تار مویی هم پیش نامحرم ظاهر نگردد. حتی مویی که هنگام شانه زدن بیرون می آید، یا ناخنی که چیده می شود چنان جایی دفن گردد که نظر نامحرمی بر آن نیفتد، در غیر اینصورت گنهکار می باشد، همچنین جایی از بدن، دست، پا و... را مردی نامحرم مالیدن هم ناجایز و حرام است. (شرح التنویر)
* برای زن جوان جایز نیست که صورت خود را نزد نامحرم ظاهر کند، همچنین برایش جایز نیست که چنین جایی بایستد که نامحرم او را ببیند.
* اگر صورت، سر، سینه، بازو، ساق و یا ... زن پیش محرمش ظاهر گردند، ایرادی ندارد؛ ولی خالی از اشکال نیست، البته نباید پشت و شکم خود را ظاهر کند. (والدر، ج5، ص361)
* برای هیچ زنی جایز نیست که از زیر ناف تا زیر زانوی خود را پیش زنی دیگر ظاهر کند، برخی از زنان به حالت برهنه پیش یکدیگر آبتنی می کنند، این امری بسیار قبیح و ناجایز است. در، ج5، ص365
* اگر شخصی بنابر ضرورت مجبور باشد ظاهر کردن بدن جایز است؛ مثلاً ران شخصی زخمی باشد، البته باید دانست که در چنین وقت فقط ظاهر کردن جای زخم جایز می گردد، ظاهر کردن بیشتر از آن هرگز جایز نیست، و در چنین حالتی باید آن زن شلواری کهنه پوشیده و جای زخم را پاره کند یا ببرد تا پزشک آنجا را معالجه نماید، این را باید ملحوظ داشت که علاوه از پزشک، دیدن آنجا برای افراد دیگر جایز نیست نه برای زن و نه برای مرد، و حکم زنان زایمان نیز چنین است که زن باید به اندازه ضرورت خود را پیش دایه ظاهر کند، بیش از آن جایز نیست، مثلاً برای زن جایز نیست که هنگام زایمان بصورت کامل خود را برهنه کند، بلکه با چادر یا پیراهنی خود را پوشیده و به اندازه ضرورت خود را ظاهر کند و علاوه از دایه کسی دیگر او را نگاه نکند و برای دایه هم جایز نیست که آن زن را برهنه نموده و جلوی زنان دیگر او را زایمانی کند([عالمگیری، ج6، ص220)، پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلّم می فرماید: خدا لعنت کند آن شخصی که عورت خود را بر دیگری نشان دهد یا از دیگری را ببیند؛ باید در چنین موارد خوب توجّه نمود. (مشکوة، ص270)
* اگر زنی حمل و... خواست شکم خود را پیش دایه ای ظاهر کند، زیر ناف خود را برهنه ننماید و هنگام نشان دادن، پارچه ای بیندازد، بدون ضرورت نشان دادن زیر ناف تا زیر زانو به دایه هم نا جایز است.
* مواضعی از بدن که دیدنش جایز نیست دست زدن به آن ناجایز است؛ لذا کسی که در حمام بدن دیگری را می شوید، برای او جایز نیست که دست در شلوار کسی برده و ران هایش را بمالد. (در، ج5، ص361)
* زن هیچ جای بدنش را از همسرش نپوشاند؛ زن میتواند در پیش شوهر و شوهر میتواند پیش زن تمام بدن خود را ظاهر کند، ولی بدون نیاز چنین عملی مناسب نیست. (عالمگیری، ص219)
* همچنان که برای زن جایز نیست که در میان مردان ظاهر شده و بدن خود را ظاهر نماید. (الدر، ج5، ص365)
* پیش نامحرمان به تنهایی نشستن و خوابیدن ناجایز است، اگرچه از همدیگر فاصله داشته باشند.
* پیر اگر نامحرم باشد با دیگران فرقی نمی کند، پیش او هم باید حجاب شرعی کاملاً رعایت گردد. رعایت حجاب نزد خویشاوندان نامحرم مانند: برادر شوهر، شوهر خواهر، پسرعمو، پسر عمه، پسردایی و غیره هم باید حجاب کاملاً رعایت گردد.
* ظاهر شدن پیش مخنث ، اخته و کور هم ناجایز است. (الدر، ج5، ص368)
* برخی زنان توسط مردان النگو می پوشند ، این هم ناجایز است، حتی اگر توسط زنانی که در بازار می گردند هم النگو پوشیدن درست نیست.
متفرقات
* مستحب است که انسان هر هفته آبتنی نموده و موی زیر ناف، زیر بغل و... را اصلاح نماید، اگر هر هفته میسر نباشد هر دو هفته و کوشش کند از چهل روز تجاوز نکند، اگر از چهل روز تجاوز کند گنهکار می باشد. (الدر، ج5، ص401)
* صدا زدن پدر و مادر به اسمشان مکروه و ممنوع می باشد؛ زیرا این عمل بی ادبی محسوب می گردد، البته هنگام ضرورت، گرفتن نام پدر، مادر و شوهر درست است و هنگام بلند شدن، نشستن و صحبت کردن، به هرحال باید ادب و احترام ملحوظ گردد. (الدر، ج5، ص414)
* حیوان جاندار مانند زنبور، شپش و... را زنده در آتش انداختن ناجایز است، اگر هیچ چاره ای دیگر نبود، آن وقت جایز است. (عالمگیری، ج6، ص240)
* اگر دو نفر بطور مخفیانه با یکدیگر صحبت می کنند، نباید پیش آنها رفت، زیرا بطور پنهانی حرف آنها را گوش کردن، گناه عظیم است. در حدیثی آمده است کسی که حرف های دیگری را گوش کند در حالی که آن شخص این را ناگوار می فهمد، روز قیامت در گوش هایش سرب گرم، ریخته خواهدشد؛ از این معلوم می گردد که هنگام زفاف، حرفهای داماد و عروس را گوش دادن بسیار گناه دارد. (مشکوة، ص474)
* گفتن سخنان و عمل زناشویی، گناه عظیم است. در حدیث آمده است که خداوند متعال از فاش نمودن چنین رازها به خشم می آید. (مشکوة، ص359)
* نیز بر یکی خندیدن یا بکار بردن کلماتی که آن شخص ناراحت می شود گناه است، و مزاح تاحدی خوب است که برای طرف دیگر ناگوار نباشد. (عالمگیری، ج6، ص234)
* هنگام معصیت تمنای مرگ و یا خود را نفرین کردن درست نیست. (الدر، ج5، ص414)
* بازی کردن با شطرنج و نرد درست نیست، اگر باشرط باشد صریحاً قمار و حرام است. (الدر، ج5، ص389)
* چون پسر به ده سالگی رسید، باید با مادر، خواهر، برادر و... یکجا نخوابد و چون دختر به ده سالگی رسید باید با برادر و پدر خود یکجا نخوابد، البته اگر دختر با مادر و پسر با پدر بخوابد ایرادی ندارد. (الدر، ج5، ص386)
* چون شخصی عطسه زد مناسب است الحمدلله گوید، آن وقت بر شنونده واجب است که یَرْحَمُکَ الله [اگر زن باشد: یَرْحَمُکِ الله] گوید وگرنه گنهکار می باشد. سپس عطسه زننده در عوض او یغفر الله لنا و لکم گوید. باید دانست که بر عطسه زننده گفتن این پاسخ واجب نیست، البته اگر گفته شود بهتر است. (عالمگیری، ج2، ص218)
* اگر شخصی بعد از عطسه الحمدلله گفت و چند نفر شنید، بر همه آنها یرحمک الله گفتن واجب نیست، اگر یکی از آنها بگوید برای همه کفایت می کند، و اگر هیچکدام از آنها جواب نداد، همه گنهکار می شوند. (شامی، ج5، ص409)
* اگر شخصی چندین دفعه عطسه زد و هر بار الحمدلله گفت فقط تا سه دفعه یرحمک الله گفتن واجب است. (عالمگیری، ج5، ص218)
* زمانی که نام حضرت پیامبر صلی الله علیه و سلّم را بگوید، بخواند یا بشنود، درود خواندن لازم می گردد، اگر نخواند گنهکار می باشد، اگر در یک جلسه چندین بار اسم مبارک او را تکرار نمود، هر دفعه درود خواندن لازم نیست، فقط یک دفعه خواندن کافی است. البته اگر مکان خود را تغییر داد و اسم مبارک را خواند یا شنید خواندن درود مجدداً لازم می گردد.
* چیدن یک حصه سر و باقی گذاشتن حصه دیگرش ناجایز است؛ یا تمامش چیده شود یا تمامش گذاشته شود. (عالمگیری، ج6، ص210)
* برای بانوان استفاده از عطر بطوری که بویش به دیگران[نامحرمان] رسد، درست نیست. (ترغیب، ص359)
* پوشیدن لباس غیراسلامی جایز نیست، اگر شوهر چنین لباسی برای همسر بدوزد از پوشیدن آن خودداری نماید، و خودش هم چنین لباسی که شرعاً ناجایز باشد، ندوزد. (شامی، ج5، ص388)
* خواندن و مطالعه کردن کتب داستانهای بی سند و دروغ که توسط بعضی از جهّال نوشته شده، ناجایز است؛ و نیز خواندن قصائد و غزلیات مبتذل ناجایز است و خریدن چنین کتابهایی هم جایز نیست. اگر شخصی چنین کتابی نامرغوب را با دختران خود ببیند شایسته است از او گرفته و در آتش بسوزاند. (شامی، ج5، ص417)
* برای زنان هم سنت است که به یکدیگر سلام گفته و با هم مصافحه نمایند، و این باید در میان زنان هم رواج پیدا کند. (شامی، ج5، ص375)
* اگر جایی مهمان شدی بدون اجازه صاحب مجلس، نباید به فقرا از غذاهای مجلس بدهد، زیرا بدون اجازه ی صاحب منزل غذای او را به دیگری دادن، گناه است. (عالمگیری، ج6، ص229)
