در راه خدا وقف نمودن، مثلاً اینکه شخصی مکانی یا باغی را وقف کند، یا بگوید تمام میوه جات و درآمد این باغ در میان فقرا تقسیم گردد، یا بگوید این منزل جهت نشستن وقف فقرا و مساکین است، بسیار ثواب دارد، ثواب تمام اعمال نیک به مردن قطع می گردد، البته وقف، چنین عمل شایسته ای است که به وقف کننده بعد از مرگ هم که تا زمانی که آن چیز باقی است و مورد استفاده مردم است، ثواب می رسد.
* در راه خدا وقف نمودن، مثلاً اینکه شخصی مکانی یا باغی را وقف کند، یا بگوید تمام میوه جات و درآمد این باغ در میان فقرا تقسیم گردد، یا بگوید این منزل جهت نشستن وقف فقرا و مساکین است، بسیار ثواب دارد، ثواب تمام اعمال نیک به مردن قطع می گردد، البته وقف، چنین عمل شایسته ای است که به وقف کننده بعد از مرگ هم که تا زمانی که آن چیز باقی است و مورد استفاده مردم است، ثواب می رسد. (عالمگیری، ج3، ص198)
* اگر شخصی خواست چیزی را وقف کند لازم است آن را به شخصی امین تحویل دهد تا از آن نگهداری نماید، و درآمدش را به محلی که وقف شده، مصرف نماید، و جایی دیگر خرج نکند. (شامی، ج3، ص594)
* چیزی که انسان وقف می کند از ملکیت او خارج شده و به خدا تعلق می گیرد و فروختن و دادنش به شخصی دیگر به هیچ عنوان جائز نیست و هیچ شخصی حق مداخله در آن چیز را ندارد، باید جهت کاری که وقف شده بهره گیری شود، و به محل دیگر مصرف نشود. (هدایه، ج2، ص612)
* استفاده شخصی از آجر، گچ، سنگ، چوب و... که متعلق به مسجد باشند، ممنوع و ناجائز می باشد، ولو اینکه چیزی معمولی باشد، ولی اگر آن چیز فروخته شود و قیمتش در مسجد خرج شود بلامانع است. (هدایه، ج2، ص617)
* در وقف شرط نیز جایز است؛ مثلاً اگر شخصی باغی را وقف کند و بگوید تا من زنده ام تمام یا نصف یا یک سوم درآمدش را خودم مصرف نموده و بعد از مرگ من در فلان کار خیر خرج گردد و این روشی بسیار سهل و آسان است که صاحبش هم در تنگنا قرار نمیگیرد و آن چیز هم وقف محسوب می گردد. حتی اگر شخصی بگوید از درآمد باغ[بطور مثال]، این اندازه به اولادم داده شود و باقیمانده در فلان کار خیر مصرف گردد، بازهم درست است، به اولادش همان اندازه داده شود و باقیمانده به همان جایی که توصیه نموده مصرف گردد. (ردالمختار،ج3،ص676)
