از نصایح لقمان حکیم ـ رحمة الله علیه ـ به فرزندش ای فرزند! برای دنیا آنقدر تلاش کن که نیازمند دیگران نشوی و به آنچه کفاف زندگی ات کند، قناعت کن و چنان خود را سرگرم و مشغول دنیا منما که از فیوضات اخروی بی بهره شوی.
شخصی حضرت ابراهيم ادهم ـ رحمة الله علیه ـ را زد و سر او را شكست.
ابراهيم ادهم ـ رحمة الله علیه ـ او را دعا کرد.
او را گفتند: كسى را دعا می کنى كه از او به تو جراحت رسيده است!؟
گفت: از ضربت و ظلم او به من ثواب می رسد و چون نصيب من از او خير است، نخواستم بهره او از من جز نيكى باشد؛ پس دعايش کردم.
كيمياى سعادت
*****
از نصایح لقمان حکیم ـ رحمة الله علیه ـ به فرزندش
ای فرزند! توبه را به تأخیر میانداز که مرگ بی خبر می رسد و سرزنش بر مرگ کسی مکن که نصیب تو هم می شود.
*****
چوپانى به وزارت رسيد.
هر روز بامداد بر می خاست و كليد بر می داشت و درِ خانه پيشين خود باز می كرد و ساعتى را در خانه چوپانى خود می گذراند. سپس بيرون می آمد و به نزد امير می رفت.
شاه را خبر دادند كه وزير هر روز صبح، به خلوتى می رود و هيچ كس را از كار او آگاه نيست.
امير را ميل بر آن شد تا بداند كه در آن خانه چيست. روزى ناگاه از پس وزير (چوپان) بدان خانه در آمد.
وزير را ديد كه پوستين چوپانى بر تن كرده و عصاى چوپانان به دست گرفته و آواز چوپانى می خواند.
امير گفت: اى وزير! اين چيست كه می بينم؟
وزير گفت: هر روز بدين جا می آيم تا ابتداى خويش را فراموش نكنم و به غلط نيفتم كه هر كه روزگار ضعف، به ياد آرد، در وقت توانگرى، به غرور نغلتد.
امير، انگشتر خود از انگشت بيرون كرد و گفت: بگير و در انگشت كن؛ تاكنون وزير بودى، اكنون اميرى.
اسرار التوحيد
*****
از نصایح لقمان حکیم ـ رحمة الله علیه ـ به فرزندش
ای فرزند! برای دنیا آنقدر تلاش کن که نیازمند دیگران نشوی و به آنچه کفاف زندگی ات کند، قناعت کن و چنان خود را سرگرم و مشغول دنیا منما که از فیوضات اخروی بی بهره شوی.
*****
حضرت ابراهيم ادهم ـ رحمة الله علیه ـ در هنگام پادشاهى، شبى بر تخت خوابيده بود كه صدايى از سقف كاخ شنيد.
از جا برخاست و خود بر بام قصر رفت.
ديد كه مردى ساده و ميان سال، بر بالاى بام قصر او، در گشت و گذار است.
ابراهيم گفت: تو كيستى؟
گفت: شترم را گم كرده ام و اين جا، او را می جويم.
ابراهيم گفت: اى نادان! شتر بر بام می جويى؟ آيا شتر، بال دارد كه پرواز كند و به اين جا بيايد!؟ شتر بر بام چه می كند؟!
مرد عامى گفت: آرى! شتر بر بام جستن، عجيب است؛ اما از آن عجيبت تر كار توست كه خدا را بر تخت زرين و جامه اطلس می جويى.
اين سخن، چنان در ابراهيم اثر كرد كه يك مرتبه از هر چه داشت، دل كند و سر به بيابان نهاد.
در آن جا، يكى از غلامان خود را ديد كه گوسفندان او را چوپانى می كند.
همان جا، جامه زيبا و گرانبهاى خود را به او داد و جامه چوپانى او را گرفت و پوشيد.
*****
حضرت ابو سلیمان دارانی ـ رحمة الله علیه ـ فرمود:
قلب انسان مانند آيينه است، با زنگار و غبار گناهان آنرا تاريك نكنيد؛
چون اگر آيينه پاك و بي غبار باشد، تصوير هر چيزي از يك مگس تا يك فيل را هم نشان مي دهد و هر چه را به آن نشان دهي، عكس آن را خواهي ديد.
*****
كسب رضايت والدين
قوله تعالي: وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَاناً إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيماً (اسراء، 23)
(اي انسان!) پروردگارت فرمان داده است كه جز او را نپرستيد، و به پدر و مادر نيكي كنيد(و با آنان نيكو رفتار نمائيد). هرگاه يكي از آن دو، و يا هر دوي ايشان نزد تو به سن پيري برسند، (كمترين اهانتي بديشان مكن و حتي سبكترين تعبير نامؤدّبانه همچون) اُف به آنان مگو! (و بر سر ايشان فرياد مزن) و آنان را از پيش خود مران و با سخنان محترمانه با آن دو سخن بگو.
حضرت پيامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرموند: رِضَى الرَّبِّ فِي رِضَى الْوَالِدِ وَسَخَطُ الرَّبِّ فِي سَخَطِ الْوَالِدِ (سنن ترمذي)
رضايت خداوند در رضايت پدر و مادر و ناخشنودي خداوند در ناخشنودي پدر و مادر است.
اي جوانان! بياد آوريد كه نافرماني از والدين گناه كبيره است. شتاب كنيد تا به دليل نافرماني از والدين خود، توبه كنيد. بدانيد كساني كه رضايت والدين خود را كسب نكرده و به دليل نافرماني از آنها توبه نكنند، مجازاتي از جانب خداوند در انتظارشان است.
*****
