در اوصاف اهل الله

الهی! چیست این­که اولیای خود را (کرامت) کردی، که باطن ایشان زلال خضر است؛ هرکه قطره­ ای از آن چشید، حیات ابدی یافت و ظاهر ایشان سمّ قاتل؛ هر که به آن نگریست، به موت ابدی گرفتار آمد. ایشان اند که باطن ایشان، رحمت است و ظاهرشان زحمت. باطن بینِ ایشان از ایشان است و ظاهربین ایشان از بدکیشان. به صورت جُونمای اند و به حقیقت گندم بخش. به ظاهر از عوام بشرند و به باطن، از خواص مَلَک. به صورت بر زمین ­اند و به معنی بر فلک. جلیس ایشان از شقاوت رسته و انیس ایشان به سعادت پیوسته، أُوْلَـئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ. وَ صَلَّی اللهُ تَعَالَی عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّم.

مطلب 32 از رساله مبدأ و معاد حضرت امام ربانی رحمه الله