پل صراط

وقتی که مراحل رستاخیز به پایان رسید، پلی بر روی دوزخ گذاشته می شود تا مردم از روی آن به بهشت بروند و پیش از این پل، فضای تاریکی است که در آن اهل ایمان از منافقین تشخیص داده می شوند و به ایمان داران، به اندازه اعمال نیک شان، روشنایی داده می شود و از روی پل عبور می کنند؛ « وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِيًّا ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا» مريم/71 - 72 «همه شما بدون استثناء وارد دوزخ می شوید (مؤمنان برای عبور و دیدن و کفار برای دخول و ماندن) این امر فرمانی قطعی از پروردگارتان است. سپس پرهیزکاران را نجات می دهیم و ستمگران را ذلیلانه در آن رها می سازیم».

امام بخاری ـ رحمة الله علیه ـ از حضرت ابی سعید خدری ـ رضی الله عنه ـ روایت می کند که در حدیثی طولانی می فرمایند: «سپس پلی بر روی دوزخ گداشته می شود و هنگام شفاعت فرا می رسد و می گویند: خدایا سالم بدار. پرسیده شد: ای پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ این پل چیست؟ فرمود: پلی صاف است که پا بر روی آن می لرزد و قلاب ها و خار هایی بر کناره های آن است. ایمان داران هر یک با توجّه به کردارهای نیک شان با یک چشم بهم زدن، چون برق، باد، پرنده و چون اسب سوار تیز رو از آن می گذرد».

مردم در گذشتن از روی پل صراط سه دسته اند:

1- دسته ای به سلامت از آن می گذرند.

2- دسته ای هستند که قلاب ها و خارها آن ها را گرفته و زخمی می کند، اما رهایشان می کند.

3- دسته ای دیگر که آنها را گرفته و به درون دوزخ پرت می کنند.

دلیل گذراندن هر دو گروه مؤمنین و کفار بر پل صراط، این است که مؤمنین، زمانی که دوزخ و کفار و احوال آن ها را می بینند، در بهشت بیشتر خوشحال می شوند و کفار، زمانی که عبور مؤمنین و افتادن خود را در دوزخ می بینند، عذاب و حسرت آن ها اضافه می شود.