زمان افطار و سحر به افق شهرهای مشهد، تهران، ارومیه، اصفهان، آق قلا، باغلیق، بجنورد، بندر ترکمن، بیرجند، تالش، تایباد، تربت جام، تنگه ترکمن، تهران، چابهار، رفسنجان، زاهدان، ساری، سنندج، شیراز، کرج، گرگان، گنبد قابوس، یزد
فساد در بیابان و دريا به خاطر كارهايى كه مردم انجام داده‌اند آشكار شده است.وقتی ماه مبارک رمضان آغاز می گردد، درهای بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می شوند.خداوند را از آنچه ستمکاران می کنند، غافل مپندار
ماه مبارک رمضان فرصتی ارزشمند و مغتنم برای تهذیب روح و روان انسانی است دری مخصوص روزه داران برای ورود به بهشت پاداش روزه بگونه ای داده می شود که تحت وهم و تقدیری داخل نمی شود یعنی بی حساب داده می شود.روزه یک چهارم ایمان است
نماز تراویح سنت مؤکده ای است، هم بر مردان و هم زنان. با جماعت باشد(مردان) یا انفرادی(زنان) ** نماز تراویح 20رکعت است با 10سلام. یکبار قرائت تمام قرآن کریم در نماز تراویح در ماه رمضان سنت مؤکده است. ** نماز تراویح قضا ندارد.
رسول الله ـ صلی الله علیه و سلّم ـ فرمودند: «خواب روزه دار، عبادت و ساکت ماندنش، تسبیح است. چون یکی از شما افطار کند، شایسته است با خرما افطار کند؛ زیرا افطار نمودن با آن، برکت است. اگر خرما میسّر نگردد، با آب افطار نماید؛ زیرا آن، پاک کننده است.
پیامبر صلی الله علیه و سلّم فرموده اند: سحری بخورید، زیرا در خوردن سحری، خیر و برکت نهفته است.
نزد امام ابوحنیفه رحمه الله و یارانشان دایر در ماه رمضان است. در نزد امام، شب آن معین نیست پس و پیش می شود در نزد یاران وی شب معینی از رمضان می باشد.
از منظر عرفا، تنها تحمّل گرسنگی و تشنگی و عبادت ظاهری بر اساس ظاهر نیست؛ بلکه توجه به عمق عبادت روزه که همانا دل و دیگر اعضای بدن را از هرگونه گناه باز داشتن و به ذکر خدای مشغول گردانیدن، است.
اولین و مهمترین هدف روزه ، آماده ساختن دلها برای پذیرش تقوی و پرهیزگاری است. روزه جهاد با نفس و تن است و موجب تقویت اراده شخص می گردد. روزه دل مسلمان را نسبت به فقرا و مساکین مهربان می سازد.
صوم به معنای لغوی، امساک یعنی خودداری و کناره گیری است. روزها‌یی که از روزه گرفتن در آنها حرام است: 1- روزه گرفتن در روزهای عید فطر وعید قربان. 2- روزه گرفتن در ایام التشریق: سه روز بعد از عید قربان.
صوم از نظر معنای لغوی، امساک یعنی خودداری و کناره گیری است.ه صوم به معنی خودداری از سخن گفتن است. ولی صوم در اصطلاح فقهی به معنی خودداری و کناره گیری از کارهایی که موجب باطل شدن روزه است.
