نوشتک ها

صوفي كائن و بائن است. يعني در ظاهر با مردم و در باطن از آنها جدا است

ياد كرد معنايش اين است كه هميشه خداي متعال را به نحوي كه مرشد به او تعليم داده و بدون غفلت ذكـر كنـد؛ مقصود از ذكر اين است كه دل هميشه همراه حق تعالي (با)وصف محبت و تعظيم، حاضر باشد. زيرا معناي ذكر دور كردن غفلت است

بازگشت عبارت است از: بازگشت از ذكر پس از چند مرتبه ذكر كردن؛ مثلاً بعد از سه مرتبه يا پنج مرتبه به درگاه قاضي الحاجات با كمال فروتني و تواضع رو مي كند و به درگاه او با تمام همّت خود دعا مي كند.

شايسته است كه سالك در مرحله ي اول انديشه ها و وسوسـه ها را از دل خود دور سازد؛ چرا كه هـر گاه اين وسوسه ها ظاهر شود، نفس به آن متمايل شده و از آن تأثير مي پذير

مقام عبارت است از آنچه که ثابت و محقق می گردد به آن بنده از روی منازلی که در آداب دارد. پس مقام هر کسی موضع اقامت وی و مشغولیت وی از زحمت و ریاضت است و شرطش چنین می باشد که از یک مقام تا زمانی که احکام آن مقام را کامل نکرده است به مقامی دیگر ارتقاء نکند؛

هیچ قومی نیست که گرد آمده باشند و خدای تعالی را ذکر کنند و اراده دیگری غیر از رضایت خداوند متعال را هم نداشته باشند مگر آواز دهنده ای از طرف آسمان به آنها ندا می‌کند که از مجلس ذکر برخیزید در حالی که گناهان شما بخشیده شده.

من با بنده خود هستم وقتی که مرا یاد می کند و لبانش به یاد من حرکت می کند. خدای تعالی می فرماید: در روز محشر حاضرین خواهند دانست که اهل کرم چه کسانی هستند. گفته شد: ای رسول خدا، اهل کرم چه کسانی هستند؟ فرمود: کسانی هستند که در مجالس ذکر می‌باشند.

ذكر، مي تواند هم با دل و هم با زبان باشد و بهتر آن است كه با هر دو باشد و اگر اكتفاء بر يكي نمود، پس ذكر دل، بهتر است. و اگر دل در ذكر كردن بهتر از زبان باشد؛ پس رتبه دل بهتر از زبان است.

هر گاه عنایت و مهربانی حق تعالی شامل حال بنده شود، او را برای خدمت به ولیّ کاملی از اولیاء خود می رساند و آن ولیّ، ابتدا ذکر را به او تلقین می کند و اورا به ریاضت و مجاهدت برای پاکی و تزکیه باطن و صفای آن،امر می کند.

بدان ای برادرم که راز تلقین جز این نیست که آن ارتباط و تعلق دلها با یکدیگر تا رسول الله (ص) و حتی تا خدای عز و جل می باشد.

هر امری که واجب جز با آن کامل نشود، خود آن چیز هم واجب است علاج امراض باطنی واجب است اهل طریقت اتفاق نموده اند که بر انسان لازم است مرشدی بگیرد، تا او را در دور کردن صفات رذیله ای که وی را از حضور خدا در دلش باز می دارد، راهنمایی کند؛ تا نماز او صحیح شود.

دست خدا در وفا کردن به آنچه که ایشان را از فضل و رحمتش وعده نموده است ؛ بالای دستشان است. البته بیعت لازم و ضروری است تا آنکه با خداوند متعال ملاقات نماید و هر کسی که پیروی از بیعت شوندگان را بشکند ، پس برای همیشه در دوزخ خواهد بود.

كسي كه به ولي و دوست من آزار رساند؛ بي شك جنگ و كارزار با من را حلال دانسته است .

ذکر، قلب را به صفات نیک و ستوده مانند معرفت ،محبت، صبر، تواضع، حلم و غیره متصف می گرداند.